Saaie dagen in saaie foto's: vanaf het moment van ontwaken ieder uur een foto, tot ergens voor het slapen gaan. En dat een maand lang. Als het lukt. Op dag 2 vergat ik al een paar keer, zodat ik toch weer de wekker moest gaan zetten, heel irritant maar het doel voor ogen houdende moet het lukken.
Het doel: laten zien hoe het is als chronisch ziek persoon, om je dagen geheel in eenzaamheid door te moeten brengen.
Gaat dat lukken? Geen idee. Want veel dingen zie je niet, met een foto om het uur. Eigenlijk zou een niet-chronisch ill persoon met een 'normaal' leven (als in: iemand die gewoon weer alles doet, wat ie ook pre-pandemisch deed) dit ook moeten doen. En is het dan evengoed wel vergelijkbaar? Moet ik dan iemand vinden met bijna alle omstandigheden hetzelfde, minus de leefwijze? Dat gaat ingewikkeld worden.
En toch, en toch, en toch. Ik doe ook maar wat, net als jullie.
NB: vanaf dag 8 ben ik gestopt met het maken van 1 foto per uur, vreemd genoeg maakte ik toch nog ongeveer 1 foto per uur... Hoe zal dat gaan op dag 9?
NB: Op dag 9 had ik genoeg van mijn leven. Wat is dit voor leven? Stomme klotefoto's. En besloot ik alle dagen te maken tot wat het is: 1 lange Groundhogday.
NB: Op dag 15 had ik weer genoeg van mijn leven. Wat is dit voor leven weer? Weer die stomme klotefoto's. En ik vergeet het steeds weer. Maar als ik een weerwekker zet voor weer ieder uur, raak ik ook weer irri. Ik ben nog steeds weer boos op alle roddelkutten (m/v/x) van de wereld, op alle ignoranten van van alles en nog wat, eigenlijk vind ik vandaag weer iedereen onverdraaglijk vervelend, om het even netjes te zeggen en niet in validistische termen te vervallen (hoewel ik het voor de foto's wel vond kunnen, want foto's zijn per definitie stom).
NB: Op dag 16 weer herderstasjes gemaakt, mijn momentelerige favo a*ti troostvoer; het recept vind je via de nieuwe Klotestadse Recepten Index page.
NB: Op dag 17 weer nagedacht over wat nou eigenlijk gepast is om te laten zien van jezelf. Ik houd niet zo van selfies, dus die tref je hier niet snel aan. Maar bijvoorbeeld een onopgemaakt bed, of zelfs misschien je net opgemaakte bed (zeker als het slechts een wat sneu éénpersoonsbed is). Als je bijvoorbeeld je nieuwe huis laat zien aan mensen, lijkt er altijd een soort schroom te zijn bij de slaapkamer. En nu laat ik mijn bed aan de hele wereld zien! Is dat eigenlijk nu echt sneu, een éénpersoonsbed? #dtv Er past geen groter bed in dit kamertje, en in het andere, iets grotere kamertje zou dat wel net passen, maar daar heb ik mijn werkkamertje studio van gemaakt, want ik heb geen geld voor een echte.
NB: Op dag 29 vond ik het tijd worden om het dan maar wat op te leuken, en gewoon alle foto's die ik buitenshuis maakte, te plaatsen, in plaats van 1 of 2. Zo lijkt het misschien wat meer, alsof ik toch een soort interessanterig leven heb zoals jullie. Of vinden jullie het sowieso wel interessant, wat ik allemaal doe de hele dag? Het UWV wel, die vragen daar vaak naar. Ik kan me nog goed een moment heugen, dat de man al met de pen in de aanslag zat, klaar om mijn beknopte beschrijving van mijn bezigheden op te schrijven, en dat ik al bij het eerste punt, het ontwaken, en hoe laat dan, en dat dat afhangt van veel factoren zoals... en dat hij me na 2 minuten al lichtelijk irri onderbrak om door te vragen op iets, en toen ging ik daar weer gedetailleerd op in en zodoende heb ik nog nooit één keer een hele dag kunnen beschrijven. Misschien heeft-ie wat aan deze kutzooi. Hoewel ik ook vaak urenlang vergeet te fotograferen. Als een soort gaten in mijn cv blijft me dat nu achtervolgen: 'Wat deed Celsius in die tijd? Snode plannen maken, criminele activitettten ontplooien, ZWARTWERKEN?' We zullen het nu nooit weten verdomme wat een enorme teleurstelling is ze weer, zoals altijd.
NB: Op dag 30 dacht ik terug aan 1 van de 1e dagen van deze maand, toen iemand op M me herinnerde aan de Narrative, een kleine vierkante camera die je op je jas of tas of? kon bevestigen, en dan zo kon instellen dat ie ieder uur of ? automatisch een foto maakte. Je kon er ook op tikken, om een foto tussendoor te maken. Ik had die inderdaad ooit graag willen kopen, maar had toen geen geld. En op het moment dat ik wel wat geld had, was ie niet meer verkrijgbaar, en kort daarna uit productie genomen. Die was wel ideaal geweest voor deze maand groundhog. Dan was het beeld 'eerlijker' geweest. Maar had je waarschijnlijk ook veel zwarte foto's gehad ('s nachts) en veel bewogen foto's. Jullie moeten het dus maar hier mee doen.
NB: De dag na dag 31 zou ik misschien met een soort evalutatie moeten komen, maar alles wat hierboven staat is dat al.
Dat ik zoveel zou kunnen zeggen, maar dat het in ieder geval erg vervelend confronterend is, om letterlijk in beeld te zien, hoe je leven is zoals je niet wilt dat het is. En dat dat voornamelijk te danken is aan regeringsbeleid (opheffen anti #Covid19 maatregelen en de meer kwetsbaren aan hun lot over te laten), maar toch ook aan de medemens in allerhande verschijningsvormen en gezindten, die het zoals vanouds niet meer nodig vinden om met anderen rekening te houden, of alleen tot zover hun eigen comfortabele zones niet worden aangetast.
Tijd voor een nieuwe fotoserie.
FOTOSET op tijdvolgorde vind je hiero
FOTOSET op volgorde van dag na dag na dag na... etc. [klik op een foto om te vergroten, daarna kun je met de pijltjestoetsen navigeren]
back to topDateTime: 2023 aug 1, 10:34 CET
Author: Mulder
Tags:
bezigheidstherapie
boos
chronisch ziek
Covid-19
dagboek
eenzaamheid
flog
Groundhog Day
herderstasjes
roddels
saai
Indexes:
Fotografie: Hannah Celsius
Klotestadse recepten: Herderstasjes