Headerbeeld van een gecentreerd gespiegeld beeld van industrieel ogende gebouwen, in fel rood, met de lucht turquoise met paarsige accenten, en een vogel in dezelfde rode gloed. Daarop staat in lichtroze letters de titel Hannah Celsius' RADIO KLOTESTAD. Beeld en titel schalen mee met het browservenster.
over        index        verhalen        vandaaggedachten        supermarkt
   Vandaaggedachten  
   Oude Vandagen:
      Vandaaggedichten Geschriften

Vandaag 4 jul 2025: Mijmeringen in zachtgroen flonkeren.

In zachtgroen flonkeren liep ik in gedachten verzonken en bij een parkeerplaats zag ik even een wittige gedaante, alsof er een persoon in rookvorm stond te zijn, vlak naast een auto en in het meest miniscule ogenblik dat mijn ogen zich automatisch sloten en weer openden, was de rookvorm een vogel geworden. Een wat dikkige ekster hipste weg van de auto, en vloog op.
Zo gaat dat dus, dacht ik, en terwijl mijn voeten zich steeds weer voor de ander plaatsten, en ik als vanzelf richting mijn toekomst liep, vroeg ik me af wat ik zojuist gezien had.

Misschien kunt u het zich nog herinneren, dat ik schreef over de zwarte gedaante die mij leek te volgen in de bosjes van het Noorderpark, een duistere schim die ik daarna vaak naast me verwachtte, of onder mijn bed vreesde. Sommige lezers meenden dat ik beduiveld was of verdoemd, en dat er iets verdreven diende te worden; met oud & nieuw liepen zij met hun rommelpotten langs mijn huis, en terwijl ze buiten overlegden over waar ik mij zou bevinden in die enorme oppervlakte van de toch echt vrij kleine driekamerwoning, dronk ik wijn en vroeg me af, waarom deze zwarte gedaante automatisch als een bedreiging gezien werd, ook door mij.
Dit was duidelijk een racistische gedachtengang; de zwarte schim zou toch ook juist een bescherming kunnen zijn, een entiteit die alleen maar goeds in de zin had?

Nu vraag ik mij dus af, wat die witte rookschim dan was.
Een engel - geloof ik nu ook al in engelen? Nee toch? En waarom is die dan wel opeens van goede zin, Celsie? Daar klopt helegaar niets van! Als er al engelen zijn, zullen er ook zwarte zijn, en als er al duivels zijn, zijn ze allemaal wit, als we even de wereldgeschiedenis als leidraad nemen.

Hoe weet ik wat te geloven? Ik heb geen idee. Wie weet wat er allemaal naast ons bestaat, met ons meeloopt zonder dat we het weten, ons begluurt, betast, besnuffeld? En al die UFO meldingen, UFO sightings ook van piloten, vreemde objecten die zomaar -floepsie!- wegspringen in tijd, terwijl onze aardse technologie dat niet kan. Waarom zouden deze schimmen dan niet bestaan?

Gisteren vroeg iemand mij, wat ik doe als ik een lang stuk moet lopen. Fluit ik? Heel soms, even, en ik vond het een grappige vraag, maar wist zo snel geen antwoord.
Op de terugweg had ik ruim de tijd om daarover na te denken, en dus is dat het eerste antwoord: ik denk na als ik lang loop. En ik mijmer, over van alles en nog wat. Ik ben dol op mijmeren. En soms kijk ik naar insecten; zo stond ik vandaag opeens oog in oog met 4 zweefvliegen, die pal voor mijn hoofd hingen, als ieniemienie zonbelichte drones, die net zoals die UFO's opeens -floeps!- wegschieten uit je gezichtsveld.
De technologie is al wel op aarde, alleen niet onder onze menselijke controle. Dan is het ook niet zo'n grote stap meer, om te bedenken dat zwarte dan wel witte schimmen zouden kunnen bestaan.

Ik liep dus te mijmeren, en dacht aan mijn 'derde oor': dat ik steeds dingen hoor die niet voor mijn oren bedoeld zijn, en dat ik ze dan toch hoor. Niet omdat ik sta te luisteren, het gebeurt gewoon terwijl ik mijn dingen doe. En nu denk ik: heb ik dan ook een 'derde oog'? Dat ik dingen zie die niet voor mijn ogen bedoeld zijn, maar dat ik ze toch zie. Of dat die 'dingen' zich heel af en toe laten zien, om mij onbekende redenen, dat is ook een mogelijkheid. Maar zou dat dan ook weer betekenen, dat de dingen die ik hoor, zich met een reden laten horen? Dat de slechte fluisteraars eigenlijk gewoon schreeuwlelijken zijn.
Het zou allemaal zomaar kunnen.
Of zomaar niet.

Een vorige vandaag 2025 mei 31





Vandaagfoto's
Een zwartwitfoto van een achtertuin met veel zon achterin, en schaduw onder de parasol van waaronder gefotografeerd is. Daar staat ook een tafel met wat schrijfwaar. Rechts is een heb, achterin een schutting, in verschillende borders staan planten van verschillende hoogte.
20250715_15u28

Een zwartwitfoto van een stapel grote tekeningen in een grote doos, bovenop één die bestaat uit allemaal handmatig getekende kleine vierkantjes, die in onregelmatige vlakken zijn verdeeld..
20250714_14u30

Een zwartwitfoto van een filmbeeld van een laptopscherm, dus met vreemde strepen, van een witte buitenaardse mensachtige figuur die aan een tafel zit te eten. Hen heeft een tshirt aan waarop de tekst 'I'm not a lesbian but my girlfriend is'. Hen kijkt naar rechts, naar iemand anders aan de tafel die buiten beeld is.
20250713_22u14

Een zwartwitfoto van een onscherpe steen, die voor een witte beschaduwde muur zweeft, om het hoekje rechts een gordijn dat voor een groot raam of deur hangt.
20250712_21u26

Een zwartwitfoto van een hoofdkussen heel dichtbij en vaag, daarachter een zwartwitfoto aan de muur van een donkere wolkenlucht boven donker landschap, alleen aan de horizon een strook licht. Boven de foto loopt de muur schuin vanwege dak. Het perspectief is gekanteld vanwege de liggende positie van de fotograaf.
20250711_11u24

Een zwartwitfoto van boomwortels in duinzand, met veel dennenappels eromheen.
20250710_08u54

Een zwartwitselfie van een dun plastic popje in oud viezig sporttenue, hen heeft beide handen aan de camera, achter hen is een trappenhuis met een trap die naar beneden gaat. Het hoofd is half afgesneden.
20250709_15u07

Een zwartwitfoto van een polderlandschap links, met een asfaltpad erlangs; aan de rechterkant daarvan staan hoge loofbomen, wat paaltjes bij de kruising even verderop. In de verte zijn ook allerlei groepjes bomen zichtbaar. De lucht is voor het merendeel witbewolkt, maar er is ook een groot stuk open.
20250708_08u40

Een zwartwitfoto van een nieuw kunstwerk aan een witte muur; het kunstwerk heeft een soort windmolenachtige wieken, daarboven vliegen vogels, eronder strugglet een grijs gemeleerd mensfiguur aan een touw, het touw loopt aan beide kanten achter het kunstwerk weg.
20250707_11u33

Een zwartwitfoto van het bovenste deel van een witte, klassieke eetkamerstoel, in een verder donkere ruimte, slechts hier en daar licht er een voorwerp of weerkaatsing op.
20250706_22u34

Een zwartwitfoto van mijn werkplek, met een lichtkleurig toetsenbord op een onderkleed, breed beeldscherm, een schemerlamp en allerlei prullaria, een glas met doorzichtige vloeistof, aantekeningen. Daarachter een schuine dakwand.
20250705_13u43

Een zwartwitfoto van een donkere zwartgrijze veer (van een specht) met witte stippen, op een lichtgeschilderde hardboard vloer.
20250704_09u10

Een zwartwitfoto van een schaduwrijke, geasfalteerde weg met aan beide zijden bomen en struiken, de rechterberm loopt steil omhoog, er is vagelijk een hekafzetting zichtbaar. Op het asfalt schijnt hier en daar een vlek zonlicht. Een eind verder lopen wandelaars, twee nog in de schaduw, en een stuk verder twee in vol zonlicht.
20250703_16u46

Een zwartwitfoto van het bovenste deel van een witte kunstroos, met wat blad aan de steel, tegen een achtergrond van licht behang met een horizontale reliëfstreep over het hele oppervlak.
20250702_14u13

Een zwartwitfoto van een opengeslagen boek voor de helft zichtbaar, woorden die opvallen zijn moederschapsideologie, slachtofferschap, seks, afhankelijkheid. In het midden bovenin ligt de boekenlegger: een zwarte rechthoekige sticker waarop in witte grote letters de afkorting FCK.
20250701_13u49

Metadata
terug naar boven
DatumTijd: 2025 jul 16, 13:07 CET
© 1963-2150 hannah celsius