Sinds enige tijd weer eens een poging op Nextdoor gedaan, want tja, je wilt toch mensen uit je buurt ontmoeten en dingen weten, wat er zoal georganiseerd wordt etc. Ik had wat spullen weg te geven, dat is dan gelukt. Ik weet nu van wat minibiebs en weggeefkasten enzo. En het leek me een goed idee eens een oproepje te doen, om te kijken of er mensen zijn die met me willen wandelen. Er was wel een wandelgroep, ik meldde me aan maar die bleek uit maar 1 persoon te bestaan, die ook nog eens niet reageerde. Dus dan organiseer ik het zelf wel, dacht ik.
Ik twijfelde even of ik het zou vermelden, maar om vervelende situaties te voorkomen heb ik toch een oproep gedaan naar linkse mensen. Ik zie mezelf niet zo in een groepje gezellig doen met rechtsextremisten. En ja, ik had het kunnen weten, maar toch niet echt verwacht, dat er dan meteen haters op af komen, met snerende opmerkingen. Dus bewerkte ik de tekst en plaatste er de tip bij, dat je niet persé hoeft te reageren op iets dat je niet leuk vindt, dat je ook gewoon verder kunt scrollen naar iets dat je wel leuk vindt. Dat leek te werken.

Een tijdje later, nadat ik weer eens door een hond agressief benaderd was, schreef ik daar een klein stukje over met de vraag of hondeneigenaren hun Fikkies onder appél willen houden. Ik kreeg veel bijval, maar toch ook weer wat nasty comments, vreemd genoeg ook van iemand die al eerder raar op dat andere stuk reageerde. En iedere keer dat je dan terug reageert wordt het erger. Toen na een aantal dagen iemand ook over wolven begon, had ik het er wel mee gehad, dus ik sloot de discussie. De trollende trien had ik al geblokkeerd.
En dan gisteravond, een melding bij mijn wandeloproepje. En ik dacht al: die naam komt me bekend voor. Ik zal die hier uit piëteit met hare sneuïigheid niet noemen, maar net ging ik dus weer even naar de hondenissue, bleek dat inderdaad deze figuur juist de nasty comments van likes had voorzien. Ze schreef nu onder de wandeloproep iets, dat ieder ander als een normale reactie zou kunnen zien, maar ik als enige weet dat het een treiterreactie is. Dat is een fenomeen dat ook bij IRL pesten voorkomt: omstanders snappen niet dat de opmerking als pesten is bedoeld, de pester echter wel. Het is een soort vreemd maniertje dat pestkoppen eigen is: ergens aan refereren waarvan de gepeste het weet, maar anderen niet. En zo deed dus ook deze mevrouw. Ik ken haar niet. Ik weet niet wie ze is, ze woont in een andere stad hier ergens in de buurt. En ik vraag me af, waarom iemand vindt dat die dat moet doen.
Ik bedoel: ik zie zoveel oproepen en issues waar ik niets mee heb - daar ga ik dan toch ook niet op reageren en vervelend doen. Stel iemand doet een oproep om een biljartclub voor rijke ondernemers te beginnen: prima toch, leef je uit en maak plezier met elkaar. Wat heb ik daar verder dan mee te maken? Of iemand wil een leesclub beginnen met alleen maar mensen tussen de 20 en de 30. Dan ga ik toch ook niemand lastigvallen en treiteren daarmee? Maar 'links' - dat woord roept boosheid op, tot en met treiteren dus aan toe.

De wandeloproep heb ik dan ook maar weggehaald. De nieuwe treiterkop geblokkeerd. Kan ik daar ooit nog iets plaatsen zónder gepest te worden? Pesten lijkt het nieuwe normaal.

Tags:
 links 
 social media 
 trollen 
 wandelen 
Categorieën:
 Locaties: Nextdoor 
 Personages: hondeneigenaren 
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 

's Nachts werd ik wakker van iets, en toen ik even wat water had gedronken en terug op mijn bed zat, hoorde ik een vrouwenstem voor mijn huis, die uitriep:"HALLO!" op zo'n verontwaardigde toon, waarmee je 'hallo!' kunt zeggen als iemand iets doet of zegt dat je niet aanstaat. Daarna hoorde ik een man praten, hij zei heel hard:"Misschien moet je een keer bij haar aanbellen!" en nog meer dingen die ik niet verstond. Het leek alsof de vrouw voorop liep, en de man daar wat langzamer achteraan, en de vrouw zich steeds omdraaide als ze sprak. Ze was nog steeds not amused, ze hadden ruzie waarschijnlijk, geen idee, het klonk in ieder geval niet erg cosy. De man zei ook iets als 'ik zag laatst dat ze rood licht aan had' en iets over dat ik haar(?) wel zou willen ontvangen.

Good lord, wéér dat 'rode licht'. HET IS MAGENTA! Ik hoorde eens dat veel mannen kleurenblind zijn. Is dat de oorzaak misschien ook van hun gekleurde-lampen-fragiliteit? Mijn god, het houdt ook nooit op.

Links: 2 tinten rood, rechts: 2 tinten magenta

Natuurlijk ging ik kijken wie het waren, maar toen waren ze al verdwenen. Wat ook wel vreemd is, want waar waren ze dan opeens gebleven? De conclusie dat het dan wel heel nabije buren moeten zijn, zou dan zomaar kunnen kloppen. En dat harde praten, het was bijna schreeuwen. De 'grap' van dit alles is: ik doe hier dus helemaal niets voor. Het enige dat ik doe, is hier wonen. Hebben jullie ook dit soort taferelen voor je huis? Weird!

Tags:
 aanbeladvies 
 gelul 
 magenta 
 rood licht 
Categorieën:
 Locaties: huis, mijn 
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 

Sinds begin coronacrisis, en ik mogelijk corona heb gehad, heb ik last van vervelende hoest; soms meer, soms minder, soms is het bijna weg. Kort geleden had ik weer zo'n opleving, en het is een nare hoest, er is niets aan te doen, behalve de keel wat smeren en proberen niet te veel dóór te hoesten (want dat maakt het erger). Maar soms móet ik even doorhoesten, omdat het zo kut voelt anders. En dat horen mijn buren ook, ik kan daar verder niets aan doen dan bovenstaande.
Een hele tijd terug had ik al eens het idee, dat er iemand in de tuin van de Buuf stond 's avonds, en die stond vrij overdreven te hoesten. Het leek wel expres gedaan? En ik dacht nog: nee, Hannah, niet zo negatief, zoiets doet men toch niet?
Maar laatst hoorde ik het dus weer een keer, en deze keer was het zoooooo bizar en raar overdreven, dat het maar één ding kon betekenen: Buuf is ook een pestkop. Het lijkt mij, dat als je ergens last van hebt, je even aanbelt en dat kenbaar maakt. Ze weten de deurbel toch goed te vinden, dat is wel gebleken (zie aanbelzoon). Maar Buuf weet natuurlijk ook wel, dat ik er niets aan kan doen. En dan doe je blijkbaar dit. Dan ga je 's avonds in je achtertuin staan, en heel hard overdreven staan nephoesten.

Later hoorde ik hoe ze het tegen haar dochter zei, waarschijnlijk, want die hoorde ik (ook buiten in de tuin) heel hard roepen: Waarom doe je dat nou? Dat is toch niet aardig!, ik was niet eens in de buurt en ik hoorde het alsnog. Weird.

Wéér wat later was ik eens in de tuin bezig en hoorde dat Buuf ook in haar tuin was. Dus zei ik gedag, we maakten een praatje, ik vroeg hoe het met haar ging enzo, en toen zij dat terugvroeg vertelde ik dat ik weer zo'n last had van hoesten en waarom, ze zei dat ze het niet verstond eerst, daarna reageerde ze er eigenlijk niet echt op. Misschien voelde ze zich betrapt? Ze had toch kunnen zeggen dat ze er last van had? Wat een weirdness. Ik wacht nog steeds op excuses voor het aanbellen. Zouden ze m'n website al gevonden hebben? Zo ja, groetjes dan. Zo nee, moet ik daar dan meer mijn best voor doen?

Tags:
 COVID-19 
 hoesten 
Categorieën:
 Locaties: huis, mijn 
 Personages: buren 
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 

Buuf klaagt bij (schoon?)dochter dat ze heel vroeg wakker was, waarschijnlijk met een hoofdknik naar mij want dochter reageert met een pinnige opmerking, vrij luid uitgesproken op de 'kan mij wat schelen dat ze het hoort, het is toch zeker zo!!1!1!"- manier, iets als 'waarom moet ze zo vroeg op, ze moet toch nergens heen' oftewel luie uitkeringstrekkers worden geacht ook lui te blijven en laat op te staan.
Ik doe trouwens ontzettend mijn best om zachtjes te doen, heb daar verschillende maatregelen voor getroffen en mijn eigen regeltjes voor opgesteld.

Zelfde buuf trouwens, wiens ene zoon (van mijn leeftijd) bij mij in het begin meerdere keren stiekem aanbelde; ik kwam daar achter toen (in de zomer, alle ramen open) ik haar tegen hem hoorde zeggen dat ze niet wilde dat hij iets deed. Ik vroeg me toen af of dat de beller zou zijn - ik had al zo'n vermoeden - en sindsdien is het inderdaad opgehouden. Enige tijd later hoorde ik hem eens heel hard in de tuin zeggen (ook weer die 'kan me niet schelen dat ze het hoort' manier): "Weet je wat het is ma, met die nieuwe buren, ze kennen de regeltjes niet."
Welke regels deze meneer het over heeft, geen idee. De regels van het treiteren kent hij blijkbaar erg goed. Het begon verdomme al na een paar dagen of zo. Dat ik hier 3 fokking dagen woonde, liep de andere zoon met zijn vrouw langs:"Is het daar nou nóg niet klaar?". En ik maar lief en aardig doen tegen iedereen, daar heb ik eerlijk gezegd niet zoveel zin meer in nu... maar ik doe het natuurlijk wel. Denk ik. Nog. Misschien. Of niet.

Tags:
 belletje-trekken 
 geluidsoverlast 
 regels 
Categorieën:
 Personages: Aanbelzoon 
 Personages: buren 
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 

Ik ben in mijn badkamer, 's avonds laat, het is zomer en het raam staat op een kiertje open. Ergens hoor ik twee stemmen, een man die iets zegt als: "Volgens mij heeft de nieuwe buurvrouw ergens last van." En dan een vrouwenstem, het lijkt alsof ze niet zo blij is met dat heur mannie naar de buurvrouw gluurt.

Tags:
 gluren 
 last 
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages: buren 

Had ik een paar oude verhuisdozen van de vergankelijkheid weten te redden uit de schimmelberging, dus die zette ik bij mijn voordeur om de deur te kunnen openen, kwam de onderbuuf naar buiten. Ze vertelde dat de buren van de naastgelegen straat haar hadden gewaarschuwd dat er een gat in míjn dak zat. Ze vroeg of zij daarvoor zou bellen, heel aardig maar ik zei dat ik dat wel zou doen, en ik ging even kijken waar dat gat precies zat. Dus ik liep de hoek om, aanschouwde het gat (ik had het gat al gezien, herinnerde ik me toen opeens, maar met alle gezeik en een verhuizing aan het hoofd was ik het helemaal vergeten...) en liep weer terug.
Aan de schuin overkant, in de naastliggende straat (ik woonde op een hoek), stond achter een boompje en wat struiken ene buurvrouw naar me te kijken, een beetje raar lacherig. Ik zei gedag, maar ze zei niets terug. Haar man was bij de deur, die zei iets als 'die dózen!' en ze lachten hard en naar. Wtf was dát dan weer?

Tags:
 dak 
 uitlachen 
 verhuisdoos 
 vuurwerkbom 
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages: buren 

Gelukkig, ik kon verhuizen, dus ik was in de weer met dozen en gedoe, ik moest steeds naar de berging buitenom, aan het eind van de straat door een afgesloten poort, en dan weer het hele eind terug door de steeg, en vice versa, met vele uit elkaar vallende dozen en troep.
Ik kwam een buurman tegen, die daar vlak naast woonde. Ik kende hem verder niet, maar we zeiden elkaar toch altijd gedag. Ik was een stuk wezen lopen, vroeg in de ochtend, en ik zag hem bij zijn fiets staan, met zijn zoontje. Hij leek zich expres om te draaien naar de muur, maar ik zei toch vriendelijk gedag, hoewel ik het al wat vreemd vond. Hij zei niets. Zijn zoontje keek wat schaapachtig naar me, en toen ik iets verderop was, vroeg hij: "Papa, waarom zeg je niets?" en hij antwoordde zachtjes iets als 'dat is niet iets voor kinderen'.

God, wat was dit nu toch weer?
Ik weet dat er een tijdje daarvoor ergens was ingebroken, de politie kwam een buurtonderzoek doen, ook bij mij zijn ze aan de deur geweest: of ik iets gehoord had. Nou, ik hoorde daar zoveel, dat ik niet meer wist wat en wanneer. Dus helaas. Was het bij die man, dacht hij misschien dat ik daar iets mee te maken had? Of wat? Of was het 'hoertje' verhaal de ronde gegaan? Wtf zeg. Het was soms net alsof ik in de fokking middeleeuwen beland was.

Tags:
 doodzwijgen 
 middeleeuwen 
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages: buren 

HOEveel gekker kan het worden: mensen die boos zijn omdat ik NIETS over ze schreef?

De overbuuf die blijkbaar mijn Mastodon posts las, hoorde ik iets zeggen over dat ik deze file met alle roddels was begonnen, en dat ik die van haar er nog niet in had gezet, en iets als 'schijterd' of zo.
Sorry! Ik had het even te druk met andere dingen. Bij deze hoop ik het goed gemaakt te hebben. En toch fijn om te horen dat het gelezen wordt.

Tags:
 schelden 
 website vermelding 
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages: buren 

Het echtpaar met de Geïrriteerde Man had misschien visite gehad of zo, die gingen weg, en ze stonden nog buiten te praten. Ik merkte dat, omdat ik naar bed ging, en nog even in de keuken, in de badkamer, de trap op dan naar de slaapkamer. Ja, het gebruikelijke, wat doe jij als je naar bed toe gaat? De man zei iets over lichten. En de visite: Eh, wat? En de vrouw toen: "O, dat is het bedritueel. Dan doet ze allemaal lichten aan en uit."

De zoveelste klomp. Zijn die mensen niet goed bij hun hoofden?
Ik bedoel: hoe moet ik anders naar bed, in het pikkedonker? Wtf weirdoes. Zouden ze niet doorhebben, dat zoiets bij mijn huis, op een hoek, veel meer opvalt? Dat zij zelf toch ook allerlei lampen aan en uitdoen, en andere buren ook, maar dat je dat niet ziet, omdat je van een huis doorgaans alleen maar één gevelkant ziet. Zij zagen er twee, met in feite alle ruimten in mijn huis voor hen zichtbaar.
En dan nog: wat de freaking fuck kan het jou iets schelen? En dan daar zo hardop over gaan staan praten, ook nog.
De mensheid is mij een raadsel.

Tags:
 bedritueel 
 licht 
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages: buren 

Was in de keuken bezig, hoorde de buurmeisjes in hún keuken of balkon druk praten. Iemand stelde hun vragen, en op zeker moment hoorde ik één van hen, een kind van tien of zo, vrij hard zeggen: Ja, en ze zit ook de hele dag achter de computer! met een intonatie alsof dat heel erg en heel zielig is. Ik had meteen het idee dat het over mij ging: ik zat (en zit nog) de hele fokking dag achter de computer, inderdaad. Wat erg! Hoe vreeslijk! Je zou in tranen uitbarsten!
Ik verwachtte een bezoek van een buurtwerker, maar die is nooit gekomen, waarschijnlijk omdat de buren er toen kort nadien achterkwamen dat ik ging verhuizen. Opgeruimd staat netjes, zullen ze wel in koor gejuicht hebben! Ik hoop voor de nieuwe bewoner(s) dat die wat vriendelijker en vooral minder bevooroordeeld bejegend gaan worden.
Which reminds me: toen ik daar net woonde, had iemand mijn zoon verteld - niet aan mij - dat er vóór mij een glurende man woonde. Dat verhaal zullen we dan ook maar met een pak zout erbij nemen...

Tags:
 buurtwerk 
 computer 
 eenzaamheid 
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages: buren 

Ik stond op mijn balkonneke, iets met de was op- of afhangen, en hoorde een burenechtpaar achter mijn rug. De vrouw: "Jaaa ik weet dat je je irriteert aan haar, maar kun je naar mij kijken als ik tegen je praat... ' en ze ging verder over de vuilniszakken of zo die hij uit de winkel moest meenemen. Er was verder niemand anders buiten te zien.
Een paar weken daarvoor had ik die man horen zeggen, dat ik iets in mijn schild voerde. Terwijl ik gewoon een geluidsopnameexperimentje deed, niets waar een ander last van zou kunnen hebben. Ik had sterk de indruk dat die meneer mij nogal in de gaten hield. Was het dezelfde pipo die mijn benedenbuurman waarschuwde voor mijn anti-zp acties? Godennogantoe, wat een sneuïigheid.

Tags:
 irritatie 
Categorieën:
 Locaties: balkon 
 Personages: buren 
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 

Hartje zomer, de bovenkamertjes waren nogal warm zo vlak onder het dak, dus ik deed mijn best alles steeds open/dicht/luchten/of juist niet etcetera te doen, gordijnen dicht of open, nou ja, dat soort gedoe. Al sinds ik er woonde, had ik niet echt het idee dat mijn aanwezigheid gewaardeerd werd, dus ik bemoeide me zo min mogelijk nog met mensen daar. Ik had al zoveel raar gelul gehoord, ik was er klaar mee.
's Avonds was er een soort feestje, het leek alsof iedereen er was, behalve ik, dus niet zo leuk. Ik had het idee dat ik weer iets over mij hoorde zeggen, dat ik naar ze stond te gluren of zo, ik weet het niet, het was raar. Ik was gewoon in mijn huiskamer, had de gordijnen dicht, misschien zagen ze mijn schaduw als ik door de kamer liep? Geen idee. Ik ging vroeg naar bed, ramen dicht, kussen op mijn kop.
Dus ik werd ook vroeg wakker, zwetend van de hitte. Het was een uur of half zes in de ochtend, en snel ging ik de ramen open doen, met het gordijn er dan voor tegen de zon. Dus ook aan de voorkant van het huis. Ik keek even over de huizen naar de lucht, dacht dat ik eindelijk een keer ongestoord naar buiten kon kijken, even geen gezeik als ik mijn hoofd voor het raam heb. Iedereen sliep toch nog. Het raam was open, gordijn deed ik dicht, en ik stond even bij mijn tekentafel wat spulletjes op te ruimen (zachtjes!), hoorde ik opeens een stem van buiten komen, een overbuurvrouw die iets zei als 'de buurvrouw staat weer te gluren hoor' en een man die daarop antwoordde: mooi, tijd om naar binnen te gaan. Waaruit ik ten eerste opmaakte dat het over mij ging: wie anders deed net haar raam open en wie anders was er al wakker op dat tijdstip? En dat ze daar blijkbaar de hele nacht gezeten hadden. Ik wist van niets. Ik wist niet eens dat ze daar überhaupt zaten. Wat was dat toch steeds voor raar gelul? Ik had het toen al een aantal keren gehoord, dit was toch weird?

Later heb ik geprobeerd met ze te praten daarover; had een briefje in de bus gedaan, we zouden wat afspreken. Ik weet het niet helemaal zeker, maar ik had de indruk dat de vrouw het bij andere buren zat voor te lezen, onder veel gelach. Gezellig. Het afspreken lukte niet, ze hadden het te druk, of op vakantie. Op zeker moment dacht ik: laat maar, ik ga hier toch weg, wat heeft het ook allemaal voor zin.

Tags:
 gluren 
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages: buren 

Hoorde overbuurvrouwen praten over een plakkaat kots dat blijkbaar ergens daar op de stoep of straat lag. Het leek alsof ik werd verdacht van het daar kotsen, één verdedigde mij, want ik hoorde haar iets zeggen over mijn ziektebeeld of zo, dat ik dacht: o, dat gaat over mij dus. Ze zei ook nog: Ze is best wel aardig. Wel vreemd, dat iemand denkt dat ík op de stoep loop te kotsen. Why? Dachten ze dat ik een of andere party-animal ben? Ik ga nooit ergens heen... Of zou ik als ik ziek ben, twee trappen afrennen, zodat ik lekker buiten op straat kan kotsen? Goed plan (not).

Tags:
 kots 
 overgeven 
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages: buren 

Al een aantal jaren hing ik de Pride-vlag voor mijn raam tijdens de Pride-week.
[Even terzijde, omdat veel mensen het maar niet lijken te snappen: ik ben zelf queer, als je niet helemaal begrijpt hoe dat zit, vraag het gewoon. Misschien krijg je antwoord, als ik je leuk genoeg vind om antwoord te geven.]
Dus ook in mijn nieuwe huis (sinds 2019), daar hing ie op het balkon, meteen ook handig tegen inkijk, en leuk fleurig toch en als zonnescherm. Bij de benedenburen hoorde ik iemand zeggen: "Normaal hangen mensen hun wasgoed op het balkon, hahaha' enzovoort, maar verder kreeg ik geen commentaar. Tot in 2023.

Het was geen Pride nog. Ik kwam mijn buurtje ingelopen, bij de hoek stond het jonge echtpaar dat daar woont hun boodschappen uit de auto te laden, en de man vroeg hoe dat ook alweer heet in het Nederlands, en de vrouw zei expres heel hard: "Dat noem je een pot." en beide barstten in lachen uit.
Ik zei niets en deed maar weer alsof ik niets merkte. Een dag later hing ik de vlag voor mijn keukenraam, zij konden dat zien vanuit hun woonkamer, of als ze weer stonden te lachen bij hun auto. Ik heb het expres maanden laten hangen.

Tags:
 homofobie 
 lesbisch 
 lhbtiqa+ 
 pot 
 Pride 
 queer 
 vlag 
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages: buren 

Op mijn slaapkamer was het vaak bloedheet, maar er kwamen ook hordes muggen binnen, dus had ik een simpele maar zeer doeltreffende hor gemaakt, van oud karton, papier maché, ducktape en gaas. Dan kon het raam wijd open, en bleven de muggen lekker buiten. Ik heb het ding denk ik in 2020 of 2021 gemaakt, en dus een paar jaar gebruikt met veel plezier.
Op een nacht had ik dus weer het raam, dat naar binnen openging, wijd geopend, en de hor erin gezet. Ik kon niet meteen in slaap komen, en op zeker moment hoorde ik voetstappen, en de stem van een overbuurvrouw, die iets zei als 'wtf, wat is dat nou, is dat raam kapot' of zoiets. Ik weet het nu niet meer, maar toen wist ik precies wat ik gehoord had, en had dat op Mastodon of zo gepost. Ik vond het zo maf. Dat je een raam open ziet staan, en dan als eerste denkt dat het raam stuk is... why? Het was warm, dan hebben mensen hun ramen open?

De volgende dag hoorde ik haar met de andere buuf praten, die blijkbaar mijn posts voorlas (...), want ik hoorde zeggen: wtf, dat was precies wat ik zei! :-D

Tags:
 hor 
 raam 
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages: buren 

Het raam op de overloop stond open, ik liep er langs, en deed het raam dicht.
Het noodlottige toeval wilde, dat net op dat moment een aantal buren aan die kant van de straat buiten stonden te praten en te lachen. Om mij onbekende redenen vatten zij dat op als dat ik last van hun geluiden had, en hoorde ik één van hen dan ook zoiets zeggen: 'O kijk, de buurvrouw heeft last van ons gepraat.' Had ik niet, ik deed gewoon mijn raam dicht. Maar wtf who cares? Gingen ze expres rare gilgeluiden maken. Volwassen mensen. Weird. En zo fragiel ook.

Tags:
 last 
 raam 
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages: buren 

Voor een project dat ik bij Ene Organisatie zou gaan doen, ging ik wat filmen, 's avonds. Het was een uur of 9 denk ik. Met mijn rugtas en statief stapte ik de deur uit, en hoorde een mannenstem, de stem van één van mijn buurmannen die ik wel vaker hoorde, zeggen: "Hee kijk, daar heb je dat hoertje." Ik zag niemand, er liep niemand, dus het moest uit één van de huizen vlakbij komen, vanuit een bovenraam. Ik durfde niet te kijken verder, en deed alsof ik niets hoorde. Maar HOE in godesnaam komt iemand op zo'n idee? Trouwens, op de eerste plaats: niets mis met sekswerkers! Zij verdienen het respect dat iedereen verdient. Maar het is toch vrij problematisch, als je iemand zomaar een 'hoertje' noemt.

Van alles heb ik sindsdien bedacht: komt het omdat ik gekleurde lichten aan heb in huis soms? Magenta-achtig, zeg maar roze, het was wel dé Pantone kleurschakering van menig jaar. Ik doe al expres geen rood licht aan, om geen verkeerde indruk te wekken... Of komt het, door mijn toenmalige samenwerking met die organisatie, waar sommige buurtgenoten ook nogal foute ideeën over hadden. Echt, waar zit je verstand als je zulke opmerkingen maakt.

Tags:
 hoer/tje 
 sekswerker 
Categorieën:
 Organisaties: Ene Organisatie 
 Personages: buren 
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 

Dat ik een buurman hoorde zeggen tegen mijn onderbuurman, dat ie voor me uit moet kijken, want ik ben tegen zwarte Piet.
De onderbuurman zei dat het wel mee zou vallen.
Misschien speelde hij voor ZP, geen idee, nooit gezien.

Was ik ooit agressief? Neen. Heb ik iemand iets gedaan daar? Neen. Mensen vervelend bejegend? Neen. Dingen stukgemaakt? Ook niet.
Het zijn altijd de pro-pieten die agressief zijn. Op de pont naar Noord ben ik een aantal keer hard geduwd, heel laf vanachter, toen ik het 'zwarte Piet is racisme' speldje op mijn rugtas had. Het waren natuurlijk altijd boze witte mannen, twee of drie koppen groter en meestal ook met meer. Maar nee, voor míj moet je uitkijken... tsssssssss.

Tags:
 activisme 
 agressie 
 racisme 
Categorieën:
 Personages: buren 
 Personages: zwarte Piet 
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 

Er was weer een semi-lockdown aan de gang, en om de kas enigszins te spekken was er een soort benefiet-diner bij de organisatie waar ik enigszins bij betrokken was, omgeven met allerlei leukigheden. Dus had ik een kaartje á € 35 gekocht, onder mijn officiële naam, die waarschijnlijk niet bij hun bekend was op dat moment.
De avond zou tot half 8 duren, vanwege die lockdowntoestanden. Er waren veel mensen van buiten de organisatie aanwezig. Rond een uur of 7, ik was even naar het toilet geweest, kwam ik terug in de kantine en hoorde toen tafelgenoot 1 tegen 2 zeggen, dat ze op het toilet had gehoord, dat ik het liefje was van de organisator (mijn contactpersoon), en dat ik op die manier allerlei dingen in de organisatie naar mijn hand zette, via hem. En er werd iets gezegd over geld, maar dat heb ik niet goed gehoord. En ik hoorde hoe persoon 2 antwoordde, dat het hem wat stug leek, ik had toch een heel ander verhaal verteld? 1 vroeg hem, of ze het zouden vertellen aan mij, maar dat leek hem geen goed idee.
Van schrik deed ik maar alsof ik niets door had, maar ik vond het heel erg raar en vervelend. Ook dat ze het daar zo over hadden (ik had eerder verteld, dat ik aan één oor bijna doof ben en zij gingen er blijkbaar vanuit dat ik het niet zou verstaan... sorry mensen maar het gehoor is een complex systeem, ik zou daar nooit op vertrouwen).
Het dessert werd gebracht door degene, die de roddel verspreid had (ontdekte ik later), misschien heeft ze er wel in gespuugd, ik weet het niet, maar het smaakte prima en ik ben ook niet ziek geworden daarna.
Uiteraard had ik daarna wel een enorm vervelende deuk in mijn vertrouwen in mensen daar gekregen. Achteraf zou het kunnen, dat ze gecheckt heeft, of ik wel zelf mijn kaartje heb gekocht, en dat ze mijn artiestennaam niet op de lijst zag (want onder die naam heb ik gene rekeningen). En ik herinnerde me een dag een aantal weken daarvoor, dat ze me een keer met een vreemd verwrongen gezicht aankeek, toen ik lachend met de contactpersoon en een ander personeelsmens aan kwam lopen. En ik herinnerde me ook die keer, dat iemand anders van hun personeel me uithoorde, over hoe ik daar terecht was gekomen dan, en toen ik de naam van de contactpersoon noemde, de jongeman iets wilde zeggen maar zijn tong eraf leek te bijten. Dat was ook nogal vreemd.
Ik voelde al langer dat er iets niet klopte, maar als ik mensen ernaar vroeg, of ze het wel okee vonden dat ik daar was, zeiden ze altijd dat ze het hartstikke leuk en tof vonden. En dan hoor je zoiets achter je rug....

Een half jaar hield ik mijn mond erover. Een ander project dat ik daar zou doen (op uitnodiging btw van de contactpersoon) ging niet goed. Het voelde voor mij, alsof ook daar iets niet klopte, maar dat men tegen mij daarover niets zei. Dus trok ik er zelf de stekker uit. En toen, een half jaar later, een semi-terloopserige opmerking van een van de personeelsleden, die ook logischerwijs veel omgaat met die roddeltante:"Jullie zijn toch vrienden van elkaar?" over de contactpersoon en mij. Nee dus. Maar ik vond het zo bizar, die opmerking. Het rakelde het nare geroddel en hoe ik me daarover voelde meteen weer op. En dus heb ik het hele roddelgeval bij de contactpersoon gemeld, die vervolgens nog vreemder daarmee omging.

Tags:
 benefiet 
 diner 
 jaloezie 
 lockdown 
Categorieën:
 Organisaties: Ene Organisatie 
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 

Ik deed een twitterradioshow (Straatruis), en zocht een goede plek in huis, omdat ik dat een keer een hele nacht wilde doen, en niet mijn benedenburen tot last zijn met mijn getrommel en getik en schoelgeschuif (hun slaapkamer was onder mijn woonkamer). Dus ik probeerde het eerst in de overloop, propte er een gordijn maar dat werkte toch niet zo prettig, uiteindelijk ging ik maar in de keuken zitten. Een dag later, ik deed het raam op de overloop open of dicht, dat weet ik niet meer, en hoorde ik toen een overbuurvrouw praten met een man, over dat ik porno zou kijken, en hoe weird ik wel niet deed, en waarom die gordijnen zo dicht en al dat wc-papier dan! De man opperde nog, dat ik een vrouw ben (toch?) en dat die toch? geen wc-papier nodig hebben bij porno kijken.
Why o why?
Tijden later kwam ik haar eens tegen, ik zei gedag, ze zei niets terug, keek me alleen maar raar, beetje lacherig, aan.
Ik kreeg later echt het idee dat die mensen gezamenlijk in hun fragiele appgroepjes het over mij hadden of zo. Het was zo raar. Wat ook raar was: wat was er met dat wcpapier? Ik gebruik wcpapier ook als keukenrol, en in huis ipv zakdoekjes, omdat ik altijd en eeuwig loop te snotteren. Maar hoe weten zij dat dan? Dan hebben ze duidelijk bij me naar binnen zitten gluren, met een telescoop of zo, of foto's gemaakt met hun telefoon, anders zie je zoiets toch niet, ik had ook vitrage hangen. Weird! En behoorlijk creepy ook.

Tags:
 gluren 
 toiletpapier 
 porno 
 twitterradioshow 
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Muziek (overzicht) 
 Personages: buren 
 Straatruis (overzicht) 

Ook kort nadat ik in mijn nieuwe woning woon: twee buurmannen hoor ik over mijn ondergoed praten, dat aan de waslijn hangt. Hhahahahaaaaaaaaaaahahahahahhaha nou weten we meteen wat voor ondergoed ze heeft ahahahahahhahaaaaaa. Ik hang het nooit meer buiten.

Tags:
  
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages:  

Er was een buurtdiner, en het leek me een goed moment om wat buurtgenoten te leren kennen.
Een overbuurman bleek daar ook te zijn, verder alleen maar mensen die ik nog nooit gezien had. Bij iedere gang moest je van plaats wisselen, zodat je weer met nieuwe mensen kwam te spreken. De overbuurman riep al meteen zodra hij mij zag, dat ik die buurvrouw was die in een heel groot huis woonde. Waarop ik door een meneer de rest van de avond op een rare manier werd aangekeken, heel onaangenaam. Een jaar later kwam ik die vent eens tegen, het was inmiddels volop pandemietijd, ik kwam van de pont, mijn hoofd draaide onbewust naar links, en daar bleek hij te staan wachten. Hij keek naar me, ik lachte en toen keek hij heel boos terug.

Dat grote huis overigens stond verkeerd geadverteerd op Woningnet. Dat had ik bij inschrijving daarop al gezien, ik checkte altijd de plattegronden goed, en dat kwam niet overeen met het aantal m2 dat stond vermeld. Ik had niet eens verwacht dat ik überhaupt in aanmerking kwam, maar ik mocht komen kijken. Het bleek inderdaad veel kleiner, de meeste m2 waren besteed aan het trappenhuis, denk ik. Het was ook bizar uitgewoond, ondanks dat er wel een vrij nieuwe keuken in was. De animo van de andere kandidaten was dus nihil, iedereen vond het te klein. Maar voor mij was het even groot als mijn vorige woning, alleen dan verdeeld over 3 kamers ipv twee, en dat is echt een stuk handiger.
Kortom, niets aan de hand, maar ik werd wel door die overbuurmanlulhannes als een soort klaploper bestempeld. Terwijl de man nog heel vief en kwiek was, ik zag hem nog jaren steeds op zijn fiets springen, en toch al 30 jaar of zo in een benedenwoning woonde, terwijl heel veel ouderen die slecht ter been zijn niet meer de trap afkunnen elders.

Tags:
  
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages:  

Ongeveer dezelde tijd, zelfde overbuuf, informeert bij verschillende buren of ze last van me hebben. Bij mijn naaste buren, ze hebben het over geluid, ik zou veel geluid maken met het afwassen. De overbuuf:"Jaaa maar dat is normaaaal!". Okee, gelukkig! Bij schuin achterburen: of ik bij ze naar binnen keek. Hoorde ik weer dat: "Jaaaa maar dat is normaaaaaaaal!" Oef, kwam ik er even goed van af zeg.

Wat was de aanleiding? Geen idee. Ik woonde er nog maar net, en had welgeteld één keer muziek aangehad, overdag, het raam stond een stukje open, het was niet hard. Weird.

Tags:
  
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages:  

Ik woonde er inmiddels een paar weken, ik was nog bezig met de gordijnen denk ik. Ene overbuurvrouw stond ergens vlak bij mijn huis, want ik kon letterlijk verstaan wat er gezegd werd. Ik zou heel rijk zijn, en ze noemde wat spullen op die ik zou hebben: ik had én een grote pc én een laptop. Nou nou, wat een weelde. Zat ze in mijn woonkamer te gluren?
De raampjes klemden soms, of klapperden juist als ik ze op een kier zette, dus dan moest ik er iets tussen prutsen. Omdat je je ogen niet dicht doet als je even iets bij of met je raam moet, krijste ze weleens als ik met mijn hoofd bij het raam verscheen, dat ik niet zo moest kijken. Terwijl... volgens mij keek ze dan toch ook naar mij, anders zou ze me niet zien. Het was erg vervelend. Ik hing minder doorzichtbare gordijnen op, en probeerde mijn hoofd niet voor het raam zichtbaar te laten zijn, om dat domme gekrijs te voorkomen.
Paar dagen later klommen er jongens op het dakje boven mijn voordeur, om te kijken wat ik in huis had - letterlijk dan wel figuurlijk. Weird.
Ze plaagden één van de jongens, die zou een oogje op me hebben. Ik heb hem wel eens 's avonds op de hoek zien staan, het leek wel alsof hij naar mijn huis stond te kijken. Toen hij mij zag, liep hij snel weg. Ik kwam hem wel eens tegen, samen met een vriend van hem, die zodra ik dan gepasseerd was, hem plaagde met dat hij verliefd was, of dat hij bloosde (hij zei dan iets als dat hij een donkere huid heeft en niet kan blozen).

Tags:
  
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages:  

Ik ben net in mijn nieuwe huis, bezig met de gordijnen, en hoor 2 buurmannen praten. Buurman 1 vraagt aan 2 of hij het al gevraagd had. Ik denk eerst dat het over een ander gaat, maar als ik even later een verdieping hoger ben, bij het raam met mijn meetlint, hoor ik hem zeggen: "Als je het over de duivel hebt!" hahahahahahahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahahahaha lachen. Later herinner ik me, dat buurman 2 een paar dagen daarvoor tijdens een praatje zat te vissen of ik een relatie had, en ik kreeg het idee dat hij ook wel wilde weten of ik lesbisch ben of niet, maar hij durfde de vraag niet rechtstreeks te stellen, dus liet ik het ook lekker vaag :-). Waarschijnlijk was er dus al eerder over mij gepraat, omdat er een keer een vriendin was blijven slapen......... godsallemachtig. Ik vraag me af, waar ik in godesnaam in terecht gekomen ben. Is dit een tijdglitch? Ben ik terug in de jaren 50? wtf.

Tags:
  
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages:  

Woonde net een paar dagen in mijn nieuwe huis, een bovenwoning ergens in het noordelijke deel van D4-401, op een hoek in een buurt met smalle straatjes. Zoals mij vaak is gezegd, maar blijkbaar niemand schijnt te weten (...) gaat geluid omhoog, en hoor je dus vrij veel dingen als je boven woont, zoals gepraat. En aangezien ik een talent blijk te hebben voor het horen van mensen die het specifiek over míj hebben, hoorde ik dit ook:
Een paar dagen daarvoor had ik met een buurvrouw gepraat, volgens mij was er niets aan de hand. Het enige wat ik wat vreemd vond, was dat ze opeens - zonder te groeten - wegfietste, maar ik vermoedde dat dat waarschijnlijk aan mij lag: er stond een enorm grote kraan met veel herrie vlakbij, en door mijn gedeeltelijk dove oor aan één kant hoorde ik het waarschijnlijk niet. Misschien dat dat een soort verwarring veroorzaakte ook bij haar?

Paar dagen later dus, ik was in de woonkamer dingen aan het opruimen, en zag dat die buuf met mijn benedenbuurman stond te kletsen. Opeens hoorde ik luid en duidelijk iets over mij, die nieuwe, dat was een raar wijf of zoiets. De buurman reageerde sussend en zei iets als dat ik heel erg aardig ben. Toen zei zij weer iets, dat ik niet verstond, en toen lachtten ze luid. Heel naar. Wat was dat voor kutwijf?
Weken later kwam ik uit de stad, liep richting mijn huis en zag vanaf een eind verderop haar bij haar huis staan. Ze zag mij ook, en bleef enige seconden naar me staan kijken. Ik liep gewoon gestaag verder, en opeens ging ze naar binnen. Het was een heel vreemd moment. Had ik misschien moeten zwaaien?

Het werd nog raarder, paar maanden daarna.
Naast mijn woning was een grofvuilophaalplaats, en in het begin werd daar 1x per maand het grofvuil door de gemeente opgehaald. Het viel me op, dat die buuf de enige was die het daarna schoonveegde. Er kwam wel eens zo'n veegwagentje, maar die kwam altijd net vóórdat het grofvuil werd opgehaald, heel handig.
Dus het leek mij een goed idee, om mijn aardige kanten te laten zien en de veeghandjes te laten wapperen. Terwijl ik aan het vegen was, kwam er een andere buurvrouw, die zei:"Ah... ik had nét willen gaan vegen, maar je bent me voor!" Ze zei nog dat altijd die Kletsbuurvrouw het deed, en dat wij natuurlijk ook makkelijk iets konden doen, en ik knikte etc, en reageerde met iets als 'maakt niet uit toch' en 'dan doe je het de volgende keer' en weg was ze weer.
Een maand later, ik wachtte het af, de andere buurvrouw deed niets en na een dag was er nog niets geveegd, dus deed ik dat weer.
Zo gingen een paar maanden voorbij; soms wachtte ik een paar dagen, zodat anderen de gelegenheid hadden om te vegen, als ze zouden willen. Maar niemand deed meer iets, ook niet de Kletsbuurvrouw. Een buurman, die (zie latere roddelverhalen) ook al eens commentaar had over me, hoorde ik tegen iemand zeggen:
"Sinds die nieuwe zich ermee ging bemoeien, wordt er nooit meer geveegd."
Fijn. Dus ik dacht: Okee dan, zoek het uit.

Tags:
  
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages:  

Ik zit met familie aan een terrastafel, ik was even met iemand aan het praten, en als ik me weer in het gesprek aan tafel wil mengen, merk ik dat de familieleden aan het smoezen zijn. De familie lacht ze uit, en ik slome tut lach wat mee, totdat ik zie waar ze om lachen, of beter, wie ze uitlachen: aan de overkant loopt een stel van middelbare leeftijd, ze dragen allebei eenzelfde truttig pothoedje tegen de zon. Ik zie dat de man het heeft gemerkt, en toch zeg ik er niks van tegen de familie.

Tags:
  
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages:  

Er was eens... een iets te opdringerige buurman met een temper tantrum toen ik hem mij niet liet vastpakken, en dan ook nog eens niet meer op de koffie kwam, want... tja, ik laat me niet graag zomaar beetpakken. En toen hij dan ook nog eens aan de overkant van de straat naar mijn raam ging staan staren, had ik het helemaal met die meneer gehad, en liet hem dat via een vriendelijk doch beslist briefje even weten (nadat hij een briefje bij mij in de bus had gedaan met zijn telefoonnummer).
Einde vriendelijkheid.
Hij ging bij me aanbellen, 's nachts, en dan rende hij gauw weg, op zijne flipflops. De sneuheid zelve.

Een andere buurman, Henk de Raamheld, wist ervan, die hing zowat de hele dag uit het raam en had Sneuheid al eens weggestuurd. Toch, toen in 2018 een nieuwe buurman in het portiek kwam wonen (eindelijk weer een Echte Amsterdammer, alle andere buren blij!), hoorde ik de Raamheld over mij roddelen, terwijl ik die nieuwe persoon nog niet eens ontmoet had. Ik zou mannen het hoofd op hol brengen, en ze daarna laten vallen. Mijn god. Nieuwe Buurman maakte hier gretig gebruik van en roddelde fijn verder. Geen idee waarom. Groepsgedrag, waarschijnlijk, verbinding, samen gezellig lullen over anderen die je niet kent, niet wilt kennen vooral want zo akelig anders.

Enige tijd later: groepje buren stond buiten op straat te praten, het was mooi weer, de ramen stonden open, dus flarden van het gesprek drongen mijn huis en mijn oren in. Nieuwe Buurman stond andere buren uit te horen over mij. Wat voor werk ik deed ("iets in de administratie" LOL) en wat er met mij was. Nieuwe Buurman wist al precies hoe het zat:
"Ze denkt dat ze een lekker wijf is."
Een buurvrouw:
"Sssst, straks hoort ze het!"
De nieuwe buurman:
"Nah, kan mij wat schelen, van mij mag ze het weten hoe ik over d'r denk, ik ga me niet inhouden!" (we hadden elkaar slechts 1x kort gesproken). ALLE keren dat ik hem daarna tegenkwam:
"Hai buurvrouw, alles goed?"

Tags:
  
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages:  

Ik zit met familie in een koffietentje. Een leuke jongeman staat een paar meter verder bij de bar, om af te rekenen. Hij komt me vaag bekend voor, hij ziet er lief uit. Familielid zegt opeens, niet eens heel zacht, waarschijnlijk omdat hij me goedkeurend naar de man ziet kijken, iets over de man zijn voorkomen, dat ie wat minder chips moet eten. Ik was zo perplex, ook omdat ik het eigenlijk niet van dat familielid verwachtte, dat ik niets zei; ik vond dat wel heel slap van mezelf.
Een paar dagen later liep ik in de buurt, en zag ik dezelfde jongeman bij een deur staan, hij keek bozig naar me. Toen wist ik waar hij me bekend van voorkwam... en dat hij het gehoord had in de koffiezaak. Best wel kut dus.

Tags:
  
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages:  

Al jaren was er van alles gebeurd, zoals de brand in de 90's, geroddel, anonieme bellers, gedoe met een verslaafde buurman, maar ik hield semi-rustig stand. Ik had al een tijdje een relatie met Ex, we zaten op mijn wat gammele houten tuinbankje in het zonnetje. Ik had hem al eens verteld over dat er allerlei spullen in de steeg werden neergezet door onbekenden die van hun troep afwilden, en ik ruimde dat dan iedere keer braaf op, zette het bij het grofvuil etc, al naar gelang wat het was. Ex maakte een grap over het bankje:
"Ah joh, zet dat ding toch gewoon in de steeg!"
Meteen al zei ik, dat hij zoiets niet moest zeggen, de buren zouden het horen, en dan zou ik daar weer gezeik mee krijgen. En dat ík wel wist dat hij een grap maakte, maar mijn buren die meeluisteren waarschijnlijk niet. Ex vond het belachelijk, hij zou toch zeker zelf wel uitmaken wat hij zei of niet. Ik was er niet content mee, in ieder geval.

Een week of wat later liep ik de achtertuin in, pakte mijn fiets om daarmee door de steeg weg te gaan, maar ik zag één van mijn katten nogal vreemd kijken naar de poortdeur. Hij keek alsof er iets achter te zien was, in de ruimte tussen de deur en tegels. Dus ik keek ook. Er stond iets tegen de deur aan. Het leek op het gietijzeren deel van een tuinbankje, dat al een week lang bij het begin van de steeg stond, daar neergezet door een onbekende persoon. Wtf! Dat is onwijs zwaar spul. Dus ik kon de poortdeur niet openen, want dan zou het naar binnen op mij vallen. Ik liep om, en ja hoor, een kloothommel had het tegen mijn deur aangezet. Ik dus dat zware ding tegen mijn eigen schutting gezet, zodat ik door de deur kon, en je kon toen via een internetformulier een grofvuil afspraak maken, dus dat deed ik. Je kreeg dan ook een melding op welke plek je het neer diende te zetten.

Dezelfde middag, ik zat in de voorkamer, stopte er een auto voor mijn huis om iemand uit te laten stappen. Een buurjongen stapte uit, en ik hoorde hem nog net iets zeggen als 'interesseert me niets' terwijl hij wat schichtig naar mijn huis keek. Ik dacht meteen, dat hij degene was die de bank tegen mijn deur had gezet. Ik had al zo'n idee, ik had al vaker nare opmerkingen aan mijn adres van die jongen gehoord. Hij woonde drie huizen verder, dus het was goed mogelijk dat hij of zijn ouders die grap van Ex gehoord hadden.
Mijn eigen gammele bankje stond overigens nog steeds gewoon in mijn tuin...

De volgende ochtend ging ik bij ze langs, de vader deed altijd wel aardig maar uiteraard wist die dan zogenaamd van niets, en hij zou het aan zijn zoon vragen etcetera en nooit meer wat van gehoord natuurlijk.
En toen was daar nog een staartje: het grofvuildebacle. Volgens de melding moest ik het op hoek A aanbieden, dus niet bij mijn huis of zo. Okee, dus ik sleepte dat loodzware ding, dat dus niet van mij was, daarheen, legde het zo netjes mogelijk neer en ging naar huis.
Paar uur later stond er een boze buurvrouw van het huis op die hoek voor mijn deur. Of ik mijn troep effe ergens anders kon neerleggen. Ik deed een poging rustig uit te leggen hoe en wat, maar ze luisterde niet, en eiste dat ik het weg zou halen. Ik gaf meerdere keren aan dat de grofvuildienst mij dat had gezegd, maar ze geloofde het niet. Dus zei ik haar, dat ze dan even kon bellen met ze, maar dat maakte haar alleen nog maar bozer. Toen zei ik dat ik wel even zou bellen, en ze stoof met stoom uit haar neusgaten weg.
Ik bellen, dat ik een boze buurvrouw op mijn dak kreeg. Maar volgens de vrouw die ik aan de lijn had, klopte het, en moest ik de troep daar neerzetten. Ik had er inmiddels behoorlijk de pest in, dat klote aso gedoe ook steeds. Maar ik liet het dus daar liggen, en ging de stad in of weet ik het wat, werken of zo. Toen ik terugkwam, lag er een briefje in de bus. Van de gemeente. Ik kreeg een boete, omdat ik mijn grofvuil niet op de juiste plek had aangeboden. Ik ging kijken bij de hoek, daar lag nog het bankje...
ZUCHT!
Na nog een keer bellen en honderd keer uitleggen kwam er alsnog een wagen om dat kutding op te halen, en de boete werd mij 'voor deze keer dan' (WTF!) kwijtgescholden. Geen excuses, helemaal niets, wel allemaal boze buren. En waarom? Fucking hell.

Tags:
  
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages:  

Geen idee waarom, was het 'gewoon' baldadigheid, of het gevolg van geroddel?
Feit was, dat ik erg vroeg in de ochtend (het was nog donker) wakker werd, en vuurschijnsel zag flakkeren op mijn gordijnen. Wtf! Brand? Ik vloog overeind, keek naar buiten om te zien dat de schutting van mijn achtertuin in lichterlaaie stond. Een buurman was al met een soort bluspoging. Snel trok ik iets aan en rende naar beneden, meteen emmer onder de kraan en wat duurde dat lang en toen naar buiten gerend om de buurman te waarschuwen dat ik een emmer water erover ging gooien.

Gelukkig kregen we het snel uit. De buurman zei dat hij net van zijn werk terugkwam, en zag dat het in de hens stond. Wat bleek... ik had een tapijt over de schutting gehangen om te drogen, nadat ik het had schoongeborsteld. Nou, dat was in ieder geval wel droog. Waarom en door wie was het in de hens gestoken? Daar ben ik nooit achter gekomen. De dag erna liepen er wat hangjongeren langs mijn huis, ze hadden met het roet van de verwoeste schutting een soort oorlogsstrepen op hun gezichten getekend.
Ik moest aangifte doen voor de verzekering, kwam er een wijkagent langs. Of ik wist wie dat gedaan had, en waarom en zo. Ik had ongeveer 5 theorieën, en hij vond het allemaal maar vaag. Tja, ik ook. Helaas nemen pestkoppen nooit enige verantwoordelijkheid voor wat ze doen, anders was het allemaal een stuk eenvoudiger geweest.
De verzekering betaalde, en een nieuwe schutting herrees.

Tags:
  
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages:  

In het buurthuis waar vrienden van me werken, zit ik aan de bar, naast de moeder van mijn vriendin. Op zeker moment komt XSY binnen, ze kent mij niet, maar ik weet wel wie zij is, ze is een redelijk bekende persoon in het kunstwereldje in die stad. En ik weet nog meer: haar ex-man belt mij wel eens, omdat ik -nadat ik een geheim nummer had aangevraagd - blijkbaar haar oude geheime nummer heb gekregen. Heel handig, ja. Nou was hij niet vervelend tegen mij, hij bleef beleefd, alleen wel apart dat hij toch steeds weer bleef bellen. Misschien geloofde hij het niet, dat het nummer nu van mij was.

Misschien boog ik mij íets te vertrouwelijk en te roddelig naar de moeder, kreeg mijn stem de roddelintonatie, ik denk het wel. Ik begon haar te vertellen over het telefoonnummer, maar ik kwam niet verder dan de eerste vier woorden. De moeder strafte mij genadeloos af; ze gaf aan, dat ze niet gediend was van lelijk geroddel, en dat ik maar beter mijn mond kon houden.
Aiaiai... ik schrok er van. En hield inderdaad beteuterd mijn mond.
Nu denk ik nog, dat wat ik wilde vertellen niets ernstigs was, maar dat het toch vooral door mijn gedrag kwam, de roddeltoon, het stiekeme gedrag. Dat brengt nu wel wat ongemakkelijke gevoelens nog bij me teweeg. En ik weet zeker dat ik vast vaker geroddeld heb. Hoewel ik het me niet kan herinneren, op dit moment. Niet omdat mij dat wel goed uitkomt - maar vooral denk ik omdat ik het lang niet gezien heb als problematisch gedrag. De strenge opmerking van de moeder bleef me echter wel bij, en ik denk dat dat ook wel wat heeft veranderd in mijn gedrag. Misschien dat die bij me is blijven hangen, en ik daarna minder of niet meer geroddeld heb? Ik weet het niet.

Tags:
  
Categorieën:
 De RoddelPestTreiter Files (overzicht) 
 Personages: