Argh.
1998, 60 x 40 cm, oil on board.
De opvolger van het zelfkwellende zelfportret; door sommigen werd dit werk Een of De Schreeuw genoemd. Tijdens een tentoonstelling had een kunststudent mijn zoon verteld, dat het duidelijk te zien was, dat ik naar foto's werkte, omdat de portretten heel plat geschilderd waren.
Het klopt ook, dit portret schilderde ik na van een zeer irritante advertentie, geen idee meer waarvoor. Ook bij andere portretten gebruikte ik foto's.
Tijdens een Open Atelierroute in mijn eigen huis, kwam er een vrouw binnengelopen, en zodra ze binnenstapte en dit schilderij zag, schrok ze heel erg. Ik was echt flabbergasted, dat iemand hier van schrikt.
Toen ik ging verhuizen en ik niet alles meer kon meenemen, heb ik deze weggegeven aan iemand uit een Feestboekgroep.