over        index        theorie        IDEE van een EILAND
Bonsai: Iepjes (2023 - )

Ik houd van bomen, en het liefst laat ik ze wildgroeien, maar zo'n prachtig gevormde bonsaiboom vind ik ook erg mooi. En experimenteren vind ik ook leuk, dus toen er weer overal veel iepenzaden lagen in de goten, heb ik een paar handenvol mee naar huis genomen, en in een plantenbak in de vensterbank gezet, gemengd in een laagje aarde. Dat was in mei 2023, en het leek me wel een goed plan om de vorderingen hier bij te houden.

Een balkonbak gevuld met een laag aarde gemengd met iepenzaad

De bak stond dus bij een raam waar niet veel zon kwam, want een smal straatje in Amsterdam, maar er was in ieder geval voldoende licht want na verloop van tijd kwamen er zowaar sprietjes op, vrij veel zelfs. Hier mijn verslag van 29 augustus van datzelfde jaar:

Vandaag (8): Bonsai Vorderingen.

De

In mei schepte ik een bergje iepenzaden mee naar huis, zeefde het en deed het in een plantenbak. Al snel kwamen er kleine iepachtigen uit, die ik enige tijd later herplantte in hun eigen kleine pottekes. Van de 5 exemplaren is er inmiddels één opgegeten door een mij onbekende indringer. Omdat er zich eerder ook rouwvliegjes hadden genesteld in mijn andere kamerplanten, en dat vrij moeilijk uitroeibaar blijkt, heb ik ze een paar weken geleden naar buiten verplaatst, in de hoop dat ze daar heel blijven. Het zijn natuurlijke buitenbomen, dus nu is mijn plan ze binnenkort in een balkonbak aan de balkonreling te hangen, zodat ze nog íets van bescherming hebben, maar toch ook misschien wat meer stevig worden.

Om ze te bonsaien, heb ik nog veel geduld nodig. Pas na een jaar of twee, eerder drie, zal ik er iets mee kunnen gaan doen. Het is de vraag of ze die jaren gaan overleven, ook omdat ik geen tuin heb op dit moment, maar een petiterig balkonnetje, dus in de volle grond kan ik ze niet zetten.

Verder heb ik wel allerlei diepere Vandaaggedachten vandaag, maar ik houd ze nog even voor mij, als u het niet erg vindt.

Die diepere gedachten passen goed bij de meer contemplatieve levensstijl, die bij het bonsaien hoort. Is dat bonsai bedoeld om de ongeduldige mens een portie geduld mee te geven? Ik weet het niet, maar ik wacht geduldig totdat ik daadwerkelijk mag gaan bonsaien met de iepjes.

In februari verhuisde ik naar een huis met niet 1 maar zelfs 2 tuinen, en dus staan de iepjes daar groot te worden. Althans, groter dan op de vorige foto. Er zijn er nog maar 2 over, waarvan één al zeker een meter hoog is met twee lange stengels; de ander is wat kleiner maar ook wat compacter, terwijl ze toch naast elkaar staan. Ze hebben de eerste winter dus overleeft (dat was nog in potjes, ik heb ze pas ergens in april in de grond gezet). En nu is het oktober, dus gaan ze weer hun blad verliezen, en zullen we zien hoe het de volgende lente met ze gaat. Ze zijn dan 2 jaar, als ik het goed begrepen heb moet je dan nóg een jaar wachten.

Ondertussen wil ik de achtertuin geheel anders gaan inrichten, en zal ik ze waarschijnlijk ook moeten verplanten. Als dat maar goed gaat!

Een grote slungel met daarnaast bijna niet zichtbaar een klein iepje, in een wat rommelig en verder vrij kaal uitziende border van een tuin, met wat tegelarij zichtbaar en een schutting en een andere grote plant.

De iepjessituatie op 12 oktober 2024
Op bovenstaande foto zie je de wat slungelige pontificaal in beeld (die met de naar voren buigende tak); het kleintje rechts daarnaast valt bijna niet meer op. Ik vraag me nu ook af, of ik iets met die slungeligheid had moeten doen. Het leek me juist goed om ze gewoon maar te laten groeien, totdat ze drie jaar oud zijn, en dan maar kijken wat ik ermee moet gaan doen. Hopelijk staat er dan niet in de bonsaiaanwijzingen, dat je eerder al bepaalde handelingen had moeten doen. Dan gaan het wel erg uit de kluiten groeiende bonsais worden!
Het is ook best vreemd, dat de ene zo groot is, en de ander zo petite. Bij de herindeling moet ik ze misschien verder uit elkaar plaatsen, maar ik vind dat zo zielig, dat ze zo van elkaar gescheiden worden. Terwijl ze zelf misschien inwendig KOKEN van woede dat ze zo dichtbij elkaar gezet zijn. Maar ja, toen waren ze nog zo klein! Die ene slorpt alle energie weg van de ander... het is vast een mannetjesiep! (sorry voor de mannen die overstuur raken hiervan)

terug naar boven

DatumTijd: 2023 sep 14, 17:32 CET
LatestEdit: 2024 okt 12, 16:43 CET
Auteur: Mulder

Tags:

Categorieën:
 Flora en fauna: bonsai

© 2023 hannah celsius