Herderstasjes

Ik zocht naar iets waarvoor je de ingrediënten makkelijk in huis kunt hebben, dat simpel te maken is, en waarmee je talloze variaties kunt maken. Het staat vast al in menig receptenboek, en dan heet het vast ook heel anders. En waarschijnlijk wordt er dan van je verwacht, dat je het deeg ook zelf maakt. Maar kijk: daar heb ik nu juist vaak geen zin in, of gewoon simpelweg de spoons niet meer voor.
Toen dacht ik aan de vierkante pakjes en plakjes bladerdeeg, et voilá, goed idee: je kunt er van alles inproppen, zoet of hartig. Umami als het u belieft. Ik noem ze Herderstasjes, omdat het zo lekker truttig is, oubollig ouderwetserig. En omdat ze ook lijken op van die knapzakjes, die je aan een stok knoopt en hop: op pad met de sheeple!

Over het deeg: er zijn vele soorten bladerdeeg verkrijgbaar, ik geef momenteel de voorkeur aan de diepvries bladerdeeg Volkoren variant van Jumbo, deze is zonder roomboter, maar je kunt in feite alles kiezen wat je wilt. Of het zelf maken, kan ook.
Ook de maat of de vorm maakt niet uit: rond, flubbig, langwerpig of vierkant, zolang je er een soort pakketje van kunt knutselen, is het geschikt.

De vulling: zoals gezegd: je kunt er in doen wat je wilt. Ik maakte ze voorheen wel met een soort groente- en aardappelprutje met currypasta, erg lekker. Momenteel maak ik ze vrij vaak, als relatief gezond tussendoortje, vanwege de verse fruitvulling en de noten. Er hoeft ook geen suiker aan toegevoegd: het fruit is zoet genoeg. Soms eet ik het wel wat zoeter, als dessert: dan leg ik het fruitige tasje op wat soja vanillaVLA (ja, dat heet gewoon VLA, dat gezeik altijd van die zuivelboeren, rot op), en strooi er evt. nog wat poedersuiker over. Mocht je in een feestelijke bui zijn, of een andere reden tot garneren hebben, doe er een leuk frutselfruit op, of een noot of 2, 3, of allebei. Of wat appelrasp, of weet ik veel, verzin het en alles komt goed!

Dit recept is voor 4 stuks.

Variant 1: appel, rozijnen, walnoten
4 plakjes bladerdeeg naar keuze (als het diepvries is: haal het een uur vantevoren uit de vriezer!)
1 appel
rozijnen naar believen, als je het niet vergeet kun je ze een minuut of 10 laten wellen in net gekookt water
walnoten naar believen, in stukjes gehakt of gebroken
kaneel als je wilt, kun je ook weglaten
bakgerei: bakplaat en bakpapier (denk aan het milieu: de anti-slip van Toppits schijnt volledig PFAS vrij én biologisch afbreekbaar te zijn.)
en vergeet de kookwekker, ovenwanten en afkoelaccessoire niet.

Variant 1: Banaan, geconfijte dadels, pecannoten.
Voor 4 tasjes: 2 bananen (in plakjes), 4 dadels (in plakjes), pecannoten zo veel of weinig als je wilt.

Hoe te:
Verwarm de oven voor op zo'n 200 graden.
Leg de ontdooide plakjes op een schoon aanrecht.
Rasp de appel grof, en vermeng deze met rozijnen (hoeveelheid naar eigen wens) en de gehakte walnoten, en evt. de kaneel.
Verdeel dit mengseltje over de vier lapjes.
Om het tasje te fabrikeren, pak je eerst 2 tegenoverliggende punten bij elkaar, en daarna voeg je de andere punten daar aan toe. Dat plet je een beetje tegen elkaar. Daarna plet je de randen van de flapjes enigszins tegen elkaar. Als het weer loslaat, geen probleem, dat maakt het gezellig voor het oog, en zo zie je ook nog wat van de lekkere vulling.
Leg de 4 tasjes op het bakpapier op de plaat, en plet ze heel licht van boven, zodat er geen hoge punten deeg uitsteken.
Bak ze zo'n 30 minuten. Maar let op: iedere oven is anders, en afhankelijk van de vulling wordt het soms natter of droger, en dat kan de tijd ook weer anders maken.
Tip: check om de 10 minuten hoe het ermee gaat. Afhankelijk daarvan kun je de temperatuur wat hoger of lager zetten.
Als ze klaar zijn (ze hoeven niet knalbruin te zijn, hier en daar goudkleurig is al prima), leg je ze op een afkoelrekje, na een minuut of 10 kun je ze zonder mondverbrandingen opeten!

terug naar boven