Ik was een oude animatie aan het hermaken, omdat ik die te zijner tijd op deze website wil plaatsen, maar het had nog de titel met mijn 'oude' naam erin. Nu is die naam nog steeds mijn naam, en het is geen geheim dat mijn officiële naam Johanna Haagsman is. Ik heb ooit de artiestennaam Hannah Celsius gekozen en een paar jaar geleden besloot ik die te herstellen.
Toen ik mijn officiële naam weer zag, heb ik even getwijfeld of ik die nog voor die animatie zou gebruiken, of mijn pseudoniem zou gebruiken. Ik vroeg me af of er überhaupt iets over mij zou zijn onder die naam, dus googelde ik 'johanna haagsman'. Ik vond een paar websites waarop ooit een tentoonstelling waar ik aan deelnam of waar ik lid van was, bovenaan de zoekresultaten stond. Daaronder een nepwebsite met mijn officiële naam, nadat ik de domeinnaam had laten verlopen omdat ik hem niet meer gebruikte: een fantastisch voorbeeld van een kapitalistische, misogyne, stinkende klootzak die andermans namen gebruikt voor zijn zielige praktijken.
En dan iets wat me meteen opviel:
Ik ben zo wit als wit maar zijn kan, dus het was een vreemde gewaarwording om mijn volledige officiële naam in het slavernijregister te zien. Vooral omdat de familienaam Haagsman niet veel voorkomt. Die naam heb ik al eens eerder opgezocht, dat was een paar jaar geleden, nog voor de tijd dat het slavernijregister openbaar werd gemaakt. En op genealogische websites rondgekeken, zowel naar de naam van mijn vader als moeder. Haagsmans vond ik dus wel in andere delen van de wereld, maar ik ging ervan uit dat dit allemaal witte mensen waren. Waarom had ik daar nooit eerder aan gedacht? Omdat ik zelf wit ben, omdat ik in een witte bubbel leef, omdat ik er blijkbaar niet aan dacht. De grote witte vlek.
Meteen wilde ik er meer over weten, en dook ik de online archieven in.
Nu bestaat de kans dat dit verhaal heel erg een verhaal van mij wordt, en niet zozeer van de vroegere Johanna Haagsman. Een soort 'how can ik make this about me' ligt hier op de loer. Ik weet niet of dit slecht is, en ik weet niet welke kant dit verhaal op zal gaan. Er zijn natuurlijk veel verhalen van mensen die door toeval of een persoonlijke vraag op het pad van de slavernijgeschiedenis zijn gestuit. Laat dit dan het volgende zijn, want ik denk dat het goed is om er toch aandacht aan te besteden, vanuit welk oogpunt dan ook, want het is een gedeelde geschiedenis van zowel zwarte als witte mensen.
Ik hoop dat jullie, gewaardeerde lezers, het ook leerzaam gaan vinden.
Commentaar, tips, klachten: hannahcelsius@pm.me, alles is welkom, mits respectvol en vriendelijk.
zat 1 apr 2023: Hoofdstuk 1 De eerste zoekschreden.
zon 2 apr 2023: Hoofdstuk 2 De achternaam.
vrij 7 apr 2023: Hoofdstuk 3 Wie is die Haagsman?
zon 9 apr 2023: Hoofdstuk 4 Lijsten.
zon 16 apr 2023: Hoofdstuk 5 Veel te zoeken.
woe 19 apr 2023: Hoofdstuk 6 Tijdlijn toegevoegd.
vr 21 apr 2023: Hoofdstuk 7 De straatvoogden.
ma 24 apr 2023: Hoofdstuk 8 15 Franciscussen.
do 4 mei 2023: Hoofdstuk 9 Dit komt wel heel dichtbij!
vr 5 mei 2023: Hoofdstuk 10 Spelden in hooibergen.
di 16 mei 2023: Hoofdstuk 11 Gruweldaden.
do 26 mei 2023: Hoofdstuk 12 DNA.
Bron: Nationaal Archief, Suriname: Slavenregisters, 1830-1863, inventarisnummer NT00461?
Bron: dbnl.org
Er staat dat als een totslaafgemaakte persoon vóór 1863 een achternaam had, dit meestal een link naar de naamgenoot aangaf. Dat veranderde vanaf 1863, omdat het om koloniale redenen nodig werd geacht de vrijgemaakte mensen een (andere dan hun oorspronkelijke) achternaam te 'geven'. Dus toen mensen tot slaaf werden gemaakt, kregen ze een andere voornaam, zonder achternaam, en toen ze werden vrijgelaten, werden ze opnieuw ergens toe gedwongen door de heersers. Gruwelijke, pestende, racistische namen werden niet geschuwd. Ook werden dingen soms lukraak opgeschreven, bij gebrek aan ideeën. Het is allemaal verschrikkelijk, maar goed om dit in gedachten te houden.
Laat ik eerst een zien of ik meneer Haagsman kan vinden.
In 2008 had ik een expositie bij de huiskamer galerie van Alja Spaan in Alkmaar. Op de dag van de opening was ik wat vroeger, en Alja vertelde me dat mijn broer had gebeld om te zeggen dat hij ook zou komen. Nu zijn mijn familiecontacten niet zodanig om zo'n telefoontje logisch te laten zijn, en ik heb meerdere broers, en het bleek mijn broer Jan te zijn. Leuk, maar ik heb geen broer die Jan heet. Ik kende wel iemand anders die Jan heette, maar Alja wist zeker dat hij zei dat hij Haagsman heette. We waren dus best benieuwd wie ten tonele zou verschijnen.
tekst gaat door onder afbeelding
Foto door ? tijdens de opening, 2008, met vlnr Johanna Haagsman, Alja Spaan, ?, ?
Jan bleek geen onbekende broer te zijn, maar iemand die al langer onderzoek deed naar de Haagsman-familielijnen. Hij kwam samen met zijn zus, wiens naam ik ben vergeten (sorry) en zijn vrouw. Hij was mijn naam ergens tegengekomen, en ze vonden het een leuk toeval: zowel zijn zus als andere mensen uit zijn tak van de familie Haagsman waren creatief, en ik ook, dus leek het ze een leuk idee om kennis te maken . We hebben gelinkt via Linkedin. Ik nam later weer eens contact met hem op, en vroeg toen ook of hij nog bezig was met de genealogische ontdekkingen, maar hij gaf aan er niet meer bij betrokken te zijn. Hij was een beetje kortaf, en ik kende hem niet goed genoeg om door te gaan met onderzoeken. Misschien was er op dat moment een moeilijke situatie in zijn leven, misschien ook niet. Inmiddels heb ik geen Linkedin meer, en daarom is die contactlijn helaas gesloten.
Een paar jaar geleden besloot ik wat onderzoek te doen naar mijn moeders familielijn; ze komt uit Limburg, en ik kwam erachter dat die familie oorspronkelijk uit Drenthe komt, en waarschijnlijk vanwege werkgelegenheid naar Limburg trok, om te gaan werken in de mijnen. Interessant ook, maar niet relevant voor dit verhaal. Misschien duik ik daar later nog eens in.
Bron: Nationaal Archief
tekst gaat door onder afbeelding
Bron: Nationaal Archief, zie het vorige screenshot voor verwijzingen
De lijst is de Nominative Staat der Bezoldigde Civile Ambtenaren in de kolonie Suriname over het Eerste kwartaal 1823. Hij staat geregistreerd als 'dienaar' en zijn loon bedroeg 1200 gulden per jaar. Onder het kopje 'Wijzigingen' staat dat hij is "benoemd bij besluit als hierboven van 19 november". "Zoals hierboven" verwijst naar andere opmerkingen van andere bedienden en verwijst naar het jaar 1822.
Ik vind hem ook op lijst 12 (2e kwartaal 1823), maar plotseling kom ik niet verder, en verdere pogingen om de lijsten vandaag door te nemen mislukken om mij onbekende redenen. Het lijkt mij in ieder geval duidelijk dat dit de vader van de kinderen moet zijn. Johanna is geboren rond 1823. Hopelijk kan ik die lijst vanavond of morgenochtend doorspitten. Het is zeer waarschijnlijk dat hij tot in ieder geval 1826 in die lijsten wordt vermeld, omdat Franciscus omstreeks 1827 is geboren.
Ik vraag me af of ik in een kadaster in Nederland een W. Haagsman kan vinden. Dat wordt lastig denk ik, want ik weet niet in welke stad hij geboren en/of getogen is.
(wordt vervolgd)
Dit is natuurlijk wel wat klein, en onhandig als je steeds heen en weer moet scrollen. Dus heb ik een aparte pagina aangemaakt, die je in ander scherm geopend kunt houden. De link hiernaar staat nu bij ieder hoofdstuk bovenaan, wel zo makkelijk. Zie het gele vlakje naast de titel.
Het lijkt me handig, om te kijken eerst naar de voogden. Want in mijn pogingen de familieleden van Johanna te vinden, stuitte ik vooral op veel dezelfde namen, met allemaal andere eigenaren (excusez le mot, maar het blijft een kutwoord in deze context). Maar de namen van Willem en Betje van Reijke kwam ik daar niet tegen. In eerdere losse flodderpogingen zag ik het e.e.a. over hen, en ik heb het idee dat in ieder geval Willem al vrij kort na het begin? van zijn voogdijschap over deze kinderen, kwam te overlijden. Nu kan het zijn dat ze automatisch werden overerfd door Betje, maar het kan ook dat ze ofwel meteen naar een andere eigenaar zijn gegaan, of misschien is Betje ook wel kort daarop overleden. Als ik weet naar welke eigenaar/eigenaren zij zijn overgebracht, dan is het misschien later makkelijker zoeken.
In 1830 kwamen de kinderen onder hun voogdij. Dan moeten deze mensen toch minstens 20 jaar oud geweest zijn (meer waarschijnlijk waren ze ouder), dus geboren vóór 1810. Over mannen is uit die tijd meestal meer bekend, dus laat ik zoeken op Willem van Reijke.
In 'Slavenregisters 1851-1863 particuliere slaven van Francois Gaspard Caupain' vind ik informatie die misschien op hem van toepassing is. Iets naar beneden scrollend, is er een deel dat over de familie Reijke of Reyke gaat. Het gaat bijvoorbeeld over de panden Saramaccastraat E.54 en E.42 die in zijn bezit waren. Ook wordt er melding gemaakt van dat hij vermoedelijk getrouwd was met de vrije zwarte vrouw Elisabeth Willem Carolina Reijke. Het lijkt me heel erg logisch dat dat Betje is.
Terwijl ik zit rond te neuzen in de online archieven van het Nationaal Archief, vind ik en passant de "Alfabetische naamlijst van personen die tot 'straatvoogd' over slavenkinderen zijn benoemd 1825-1840".
tekst gaat door onder afbeelding
Bron: Nationaal Archief, toegang 1.05.08.01, inventarisnr 624.
Het brengt me alleen nog méér verwarring.
Ik ga op de gok naar pagina 100 (voor de letter R) en kom tot mijn grote verbazing ende genoegen meteen uit op de pagina met de naam van Reyke.
1826 – Reyke – Bea? Namen der slaafs: Sipora? Elisabeth of ? Cicoeba?, Jacques, Frans of Franciscus Hageman & Eduard – aangesteld bij resolutie van 30 mei 1825.
Bij andere ingangen zie ik dat er soms dingen later bij waren geschreven, mét datum. Eduard (zoon van Elisabeth) was volgens het andere register pas iin 1837 geboren, en dat is hier niet vermeld. Waar was Johanna? En kan ik hieruit opmaken dat Zwantje ook in 1825 overleden is? Maar hoe kan Franciscus dan in 1827 alsnog geboren zijn? Of werden de kinderen al voogdij gezet na het overlijden van Willem? Ik denk niet dat ik daar nog achter ga komen, dus tot nu laat ik Franciscus' geboortejaar nog even als ongeveer 1826/1827 staan.
Wat me wél verder zou helpen, is te weten te komen, naar welke voogd of eigenaar de kinderen na het overlijden van Willem Reijke gingen. En dan met name Franciscus natuurlijk, omdat die officieel toch de naam Haagsman had - die hier ook weer verbasterd was tot Hageman........
- insert de Universal Haagsman Eyeroll -
Wat was een straatvoogd eigenlijk?
In een stuk over een andere straatvoogd lees ik dit:
"Hij fungeerde als straatvoogd voor slaven die geen eigenaar meer hadden, bijvoorbeeld omdat ze deel uitmaakten van de “boedel” van overleden eigenaren. Ze stonden nadien bekend als ‘piki nyan’, mensen die moesten hosselen voor hun inkomen. De straatvoogden konden van inkomsten die ze verwierven hun manumissie financieren." (manumissie is de juridische term voor het volgens bepaalde rechtsregels vrijgeven van een totslaafgemaakte.)
Meer informatie vond ik in "De vrije gekleurde en zwarte bevolking van Paramaribo, 1762-1863" door Wim Hoogbergen & Okke ten Hove (Bron: OSO. Tijdschrift voor Surinaamse taalkunde, letterkunde en geschiedenis. Jaargang 20, 2001, via DBNL). Bijvoorbeeld:
"Er is een verschil tussen een eigenaar van een slaaf en een vrijlater. Een vrijlater kon ook een andere persoon zijn (bijvoorbeeld: een straatvoogd, een curator of een executeur)."
In dat stuk staat ook, dat best veel van de eigenaren gekleurde mensen waren; de informatie die ik over Willem van Reijke op de SurinaamseGenealogie site vond, geeft dat inderdaad ook aan wat betreft dhr. van Reijke. Volgens deze informatie, was in 1818 een jonge, gekleurde man vrijgemaakt met de slavennaam Willem. De eigenaar was W. Reyke, en de jongeman kreeg de naam Johannes Wilhelmus van Reyke. Hier vond ik op een andere site dezelfde informatie over, maar de scan daarvan is niet te vinden, hoewel er wel een verwijzing naar staat.
In 1826 bracht deze, waarschijnlijk dan ook genoemde Willem van Reijke een 5 jarig kind naar het graf, zoon van de vrije, gekleurde vrouw Maria Helena Harris. Iets verder staat dat gevonden is, dat Willem Reyke had at least one child with:
Maria Johanna Reyke
Betje van Willem van Reyke
Louisa van Willem Reyke
Maria Helena Harris.
Maar, gaat dat dan over nog de eigenaar W. Reyke, of over de vrijgemaakte Willem (van) Reyke. En maakt dat voor mij iets uit? Als ik het goed heb, zou ik toch weer in de manumissieregisters moeten duiken, en dan misschien zoeken op meerdere Reijke/Reyke varianten. Then again: heeft dat zin? Als de straatvoogd Willem van Reijke die ik zoek, overleden is, kan hij ook niemand meer vrijlaten. Toch ga ik nog eens verder zoeken in het register "Suriname: Vrijgelaten slaven en hun eigenaren (manumissies), Periode: 1832 - 1863", wie weet wat ik weer tegenkom.
Het leek mij logisch, dat na Willem Reyke's dood, de kinderen die zij onder voogdij hadden, naar zijn vrouw, Betje, zouden overgaan. Via de link over de woning op de Saramaccastraat vond ik in het Nationaal Archief deze pagina uit het Wijkregister 1841, met de inwonenden van nr. 42 aldaar:
Zij woonde daar met haar dochters Anna Margaretha Clasina en Hendrina Christina Anthoinette (namen veranderen nogal eens hier en daar, dus niet helemaal zeker van of deze precies kloppen). En stel dat Betje overlijdt, wie erft dan haar totslaafgemaakten? Waarschijnlijk dan toch haar dochters. Dus zoek ik nog eens in de registers, weer op de naam Reijke, en kijk dan bij Anna Marga Clasina:
Alleen al hier zie je meteen dat de namen van de moeders niet corresponderen. Ik heb alles bekeken, en kan geen enkel aanknopingspunt vinden.
Wat ik me wel opeens realiseer: ik vroeg me af, waarom er zo'n verwarring is over Willem (van) Reijke/Reyke. Maar dat komt (bij mij althans) waarschijnlijk door de schrijfwijze van Betje van Reijke. Dat is eigenlijk: Betje van Willem Reijke. En Willem is gewoon dus Willem Reijke, die ook soms als Reyke gespeld wordt.
Echt verder komen lukt niet zo.
Dus laat ik kijken of ik verder kom met Franciscus.
Geboren in 1826/1827, overgeschreven naar een nieuw register in 1838. Althans, daar gaat men vanuit, omdat de mutatie van wanneer hij dan is overgeschreven, niet vermeldt is in het oude register. Vandaar dat ze dat en masse op 1838 hebben gezet, toen de nieuwe registers kwamen. Echter, de naam Haagsman is verdwenen, de enige Haagsman in alle slavernij/manumissie registers is die van de eerste scan die ik vond. Ik had dus bedacht, om dan te kijken of ik een match kan vinden tussen de Franciscussen die er wél in staan, qua leeftijd. Het is ook een gok, maar ik moet toch iets.
In 1838 was hij circa 12 jaar, volgens het register eerder 11.
In het register 1838-1848 vind ik 15 Franciscussen... waarvan 7 met de fixed datum 1838. Daar zou hij dan één van moeten zijn, maar voor de 'zekerheid' ga ik toch maar het hele rijtje af. Voor mijn gemak zette ik ze zelfs in een spreadsheet. Maar helaas. Er staan geen geboortejaren meer vermeldt. Ik denk, dat ik toch moet concluderen helaas, dat de zoektocht hier eindigt, voor wat betreft Franciscus en zijn familieleden. Het lijkt erop, dat hem zijn achternaam Haagsman ontnomen is. Of er ontbreken gegevens in de boeken... ik heb geen idee. Ik vind het jammer, want ik had gehoopt toch iets meer over hem te weten te komen. Misschien ook wel, om op die manier Johanna dan toch ook wat meer een plekje te kunnen geven.
MyHeritage: ik heb me daar een maand geleden ingeschreven, en een poging tot een begin van een stamboom gemaakt, en kreeg toen opeens allerlei zogenaamde 'Smart Matches' meldingen. Dat zijn er inmiddels zoveel, dat je daar een werkweek aan hebt om dat in te klaren. En ik blijf me maar afvragen: hoe weet ik nou wiens informatie klopt? Moet ik dat dan zelf allemaal gaan verifiëren? Dat is niet te doen. Heb net een uur of twee van alles bevestigd of juist gedeletetetet en het is een vreemd gedoe. Ondertussen probeer ik mijn doel: 'Is Willem Haagsman familie van mij?' te blijven voor ogen houden, en dat is niet gemakkelijk.
Ten eerste omdat ik nu met de stamboom gekomen ben tot ene Jan geboren in 1779, en Willem waarschijnlijk in 1791. Dus zijn vader is het sowieso niet. Maar ik heb nog geen andere gegevens gevonden, zoals van broers. Het zouden broers kunnen zijn. Of neven. Ik vond wat Willems met links naar Family Search, dus ook daar een account aangemaakt, maar de geboortejaren klopten niet, of waren verwijderd. Eén Willem was wel heel bijzonder: geboren in 1850, en gedoopt in 1750. Dat kun je toch wel een vooruitziende blik noemen. Nu moet ik dus verder zoeken op de Jan, die geboren is in Buren in 1779. Wie weet vind ik iets over hem.
De Gerrit Haagsman rechtsonder is mijn opa. De Jan Haagsman linksboven is de Jan waarop ik verder moet zoeken.
Wat ook redelijk apart te noemen is, is dat ik tussen al die Matches opeens één vond aangaande mijn eigen vader, die overleed in 2016. Geboortedatum klopt, overlijden heeft ook het juiste jaar. En het verwijst naar een klein stamboompje, dat misschien net ontsproten is, de maker daarvan met een geheel andere achternaam. Dat laatste is trouwens niet heel vreemd, dat zie ik bij alles. Er zijn natuurlijk altijd aangetrouwden en verre verwanten die ergens beginnen. Ik ken het systeem ook nog niet zo goed, misschien krijg ik ook dingen niet te zien, ik weet het niet. Maar op het eerste oog lijkt het nu, dat mijn vader een relatie had met iemand anders dan mijn moeder (ook niet zeker, er staat geen naam), en dat daar dan een kind uit is voortgekomen. Nu zijn er allerlei vreemde dingen gebeurd in mijn familie, dus als dit zo zou zijn, zou het mij niet verbazen. Ik googelde op de naam van de stamboommaakster, dat is een vrij jong iemand. Haar achternaam is ook niet veel voorkomend, en in de G.search results van de afbeeldingen, zag ik ook een foto van een vrouw met dezelfde achternaam, ze lijkt ongeveer mijn leeftijd. Dat zou haar moeder kunnen zijn; misschien is ze op zoek voor haar moeder? Het vreemde was wel: ze deed me heel erg aan mijn zus denken...
Daarnaast is het ook gekkig, dat ik Smart Matches krijg van mijn zwager, de man van mijn zus, terwijl ik geen contact heb met mijn familie, behalve heel af en toe met mijn middelste broer. Ook niet met mijn zus dus. Dat gaat natuurlijk geheel automatisch, ik neem aan dat hij alleen bericht krijgt zodra ik iets bevestig dan wel afwijs. Soms denk ik weleens: waarom kom ik toch uit zo'n rare familie? Voor alle duidelijkheid: mijn familie vindt mij de rare (dat is mijn aanname, althans). Op dit moment heb ik al 3x 3 zinnen weggehaald, omdat ik denk dat ik dat nu beter niet kan schrijven. Wat voor een autofictografie niet best is: ik zou alles moeten schrijven, zeker nu toch niemand meer naar me omkijkt. (ik hoor ze nu in koor roepen: ja dat is toch je eigen schuld! jij wilde toch niet meer!).
[noot: blijven deze zinnen staan?]
Ondertussen kreeg ik ook een email van MyHeritage: mijn DNA is gearriveerd en wordt nu onderzocht. Met een prangende vraag: of ik heel toevallig ook niet - als we dan toch bezig zijn - mijn genetische ziekteverloopkansen zou willen weten, want dat is toch handig. Ik heb dat maar genegeerd. Ik bedoel: ik ben al 60, heb al meerdere ziektes waaraan niet veel te doen is, mijn kind heeft zelf nu al twee kinderen; ik weet niet of dat allemaal wel zo welkom is. Het is ook niet waar ik mee bezig ben, dus het lijkt me niet verstandig. Plus ik moest ook veel geld extra dokken daarvoor, er zit toch echt een duidelijke einde aan mijn (vakantie)geld.
U ziet: afleiding overal. En wat als de uitslag er is binnenkort? Krijg ik er nog meer familie bij? Raak ik er kwijt? Mijn god, waar ben ik aan begonnen?
Hoe dan ook, uiteindelijk in den hele verre beginne, zijn we allemaal familie van elkaar. Gezellig! #kringverjaardag
(wordt vervolgd)
Jammer wel, dat Johanna, de persoon waarvoor mijn zoektocht toch bedoeld was, steeds verder uit beeld lijkt te raken. Ze zit ergens in mijn achterhoofd stil te wachten, en ik denk regelmatig aan haar. Ik hoop natuurlijk dat ik Willem kan vinden, hoewel dat een speld in een hooiberg lijkt momenteel. En als ik hem vind, kom ik misschien dan toch ook weer wat dichter bij Johanna. Geen idee, nu.
Laat ik verder zoeken naar Jan Haagsman. Geboren in Buren in 1779, overleden in 1857 te Lienden.
Het leek me slim eerst maar eens te googlen, en als eerste vind ik een link naar Family Search, waar duidelijk wordt dat zijn vader Dirk Haagsman is. Deze Dirk is geboren in 1760 te Buren. Had deze meer kinderen? Ja, maar geen Willem, wel een Anthonie rond 1790 geboren. De link naar siblings werkt niet. Er staat wel een melding, dat er meer dan 3 jaar tussen twee kinderen is, en dat dat kan betekenen dat er gegevens van een ander kind ontbreken.
Een andere link leidt mij naar het Regionaal Archief Rivierenland, waar een aantal pagina's Haagsmannen vandaan blijkt te komen. Helaas geen Willem met passende datums.
Dan maar even Dirk toevoegen aan mijn stamboom in MyHeritage, en meteen poppen er een aantal Smart Matches up. Hij blijkt geboren op 1 jan 1762, was landbouwer en ging dood op 27 april 1808.
Nu is er een andere stamboommaker die daarmee bezig lijkt te zijn (geweest?), maar die heeft allerlei dingen op privé. Misschien omdat ze nog niet geverifieerd zijn?
Op MyHeritage zoek ik nog eens op Willem Haagsman, nu met geboortejaar 1792, en vind een match met een record van de Staatse legerofficieren en manschappen:
Heel leuk dat ik dit aan mijn stamboom kan toevoegen, maar ik heb Willem nog niet eens gevonden, laat staan dat ie in mijn stamboom staat. Ook kan ik nergens zien, welke jaartallen er aan deze Willem zijn verbonden. Misschien is het een hele andere Willem. Het zou wel heel logisch zijn: dat hij eerst in het leger zat, en daarna naar Suriname ging om daar als justitieel medewerker te gaan werken. Dus snel op zoek naar de jaartallen!
Na wat heen en weer gezoek, kom ik op de index:
Landmacht: Officieren, Onderofficieren en Manschappen (Staatse Militairen).
Ik besluit een poging te wagen en typ Willem Haagsman in, en yes, hij staat er in! Mijn hart maakte hierbij een klein vreugdesprongetje - ken je dat gevoel? grappig en bijzonder hoe zoiets kleins je zo'n gevoel kan geven. Snel klikkerdeklik ik verder en.... oooooooooooooooooooooooo helaas. Het blijkt te gaan over de periode 1707 -1795; in 1795 was hij 4 of 5... . Verder kijken gaat niet, het kan alleen op afspraak worden ingezien, of ik kan scans bestellen, en dat is een dure grap (langsgaan ook trouwens). Maar hij valt onder Toegang 1.01.19 Inventaris van het archief van de Raad van State, (1574) 1581-1795 (1801), Inventarisnummer 1952, Het regiment infanterie van kolonel O.W. van den Bergh, later F. de Drevon, 1707-1771. Dus dat kan hem niet zijn. Waarschijnlijk had ik er ook niets aan gehad, aangezien er geen geboortedata bij staan, alleen het jaar van indiensttreding en ontslag.
Enigszins doelloos zoek ik rond, en vraag me af of ik het misschien in een gemeentearchief kan vinden; het enige probleem is dan: wélke gemeente? Via een archief van Buren kom ik bij een genealogiesite in de Betuwe en daar staat het volgende:
Nu is volgens de laatste gegevens slechts 20% van de Nederlandse archiefinhoud gedigitaliseerd (eind 2022). Handig om te weten waar en hoe je moet onderzoeken.
Rond ongeveer het jaar 1810 werd er een Burgerlijke Stand ingevoerd. En die Burgerlijke Stand is inmiddels al aardig digitaal doorzoekbaar gemaakt.
Momenteel worstel ik met van alles, en om het hoofd enigszins boven water te houden, zoek ik afleiding. Daar zijn allerlei verslavende middelen voor te vinden, één daarvan is het binge-watchen van allerhande series via menige streamingdienst. Ik heb al jaren geen teevee, maar streamen doe ik hopsakee! fijn op mijn 2e hands laptop, dat gaat prima; ik heb geen muurverslindende interieurverpestende schermen nodig. Je kunt daar van alles van vinden, maar het helpt me om mijn gedachten van vervelende dingen weg te houden. En ik merk dat het echt wel verslavend is: jezelf even helemaal in een verhaal onderdompelen is gewoon heel prettig.
Nadeel van al dat bingen, dat ik overigens wel alleen 's avonds doe, als ik moe ben, is dat ik minder tijd heb om te lezen. Dat lukt dan soms een uurtje, bij het ontbijt, of tussendoor, of eind van de middag even, en soms zelfs 's avonds. Ik lees altijd meerdere boeken 'tegelijk', dus dan lijkt het ook niet echt op te schieten. Zo ben ik dan nu eindelijk in Anton de Kom's 'Wij slaven van Suriname' begonnen. Het is een heel heftig boek, met de beschrijvingen van alle wrede gruwelijkheden - het is noodzakelijk, men móet weten wat er gebeurd is.
Op pagina 45 stuitte ik op deze passage:
“Om de blanken in de stad de onaangename karwei van een dergelijke tuchtiging te besparen, kon men in Paramaribo de slaaf overleveren aan de cipier van het fort Zeelandia, die zich met zijn handlangers speciaal in dit vak getraind had, en tegen een behoorlijke fooi zich gaarne wat extra moeite getroostte.”
De beschrijving van de tuchtiging zal ik achterwege laten, het betreft de beruchte 'Spaanse bok', lees het boek of googlet. Er staan nog vele, vele andere in het boek beschreven, en ik schaam me plaatsvervangend om een witte persoon, of überhaupt een mens te zijn. Waarom ik dit hier met name plaats, is de link met Willem Haagsman. Hij was tenslotte 'dienaar der justitie' bij het Fiskalaat, oftewel gevangenbewaarder/cipier, en het zou mij niet verbazen als dat bij Paramaribo was, en dus Fort Zeelandia. Nu is de beschrijving hierboven van een eerdere periode dan dat hij daar werkte. En ik heb nog niet het hele boek gelezen. Maar even bladerende, krijg ik de indruk dat het later niet beter was. Dat zou kunnen betekenen, dat mijn (mogelijke) familielid ook aan dit soort walgelijke martelpraktijken heeft meegewerkt. Hoeft niet, maar de kans is vrij groot.
Inmiddels heb ik in alle rust de DNA resultaten bekeken…. Spannend toch wel, want wie weet wat voor onvermoede geheimen ten tonele zullen verschijnen.
Tot nu toe: niet veel.
Er zijn duidelijk niet veel mensen in mijn directe familie die hun DNA via MyHeritage beschikbaar hebben gesteld, en dus heb ik weinig directe matches. Uiteindelijk zit er daarachter wel een hele sliert van verre verwanten, dus saai is het niet. Een hele trits aan achternamen waarmee ik in verband sta, wordt aan me voorgelegd.
Wel kreeg ik weer wat verdere Haagsman-matches, waarvan 1 tak naar een Willem voerde, maar dat bleek dezelfde die ik al eerder vond, en waar ik niet mee verder kwam.
Qua etniciteit blijk ik grotendeels Nederlands, van vooral Friese, Drentse en Overijsselse afkomst, gemengd met Zuidhollandse. En dan nog een klein deel Scandinavisch bloed.
Er is ook een kaart waarin het aantal verre verwanten in landen ter wereld staat aangegeven. In Nederland, VS en Alaska zijn de meesten van hen gevestigd, dan West-Europa en Canada, met nog iets minder Brazilië en Zuid-Afrika, en uitloop naar omringende regio’s.
Ik voel me heel erg wit nu :-| , als ik tenminste on topic blijf, en kijk naar de reden en het begin van deze hele zoektocht. Is dat dan erg, wit zijn? Op zich niet, het is zoals het is, en het hangt ervan af hoe je jezelf gedraagt, maar ik vind het wel heftig om te beseffen hoeveel leed mijn voorouders andere mensen hebben aangedaan. Natuurlijk, ik heb geen directe link met mijn familie kunnen aantreffen, wat betreft enig financieel of ander voordeel van slavernij. Maar als ik het grotere plaatje bekijk, zit dat weer anders. Ik vind het wel wat ingewikkeld; ik weet niet of het een schaamte- of schuldgevoel is, plaatsvervangende schaamte is waarschijnlijk het meest passende begrip voor wat ik voel hierbij.
Er was nog een vreemde match met iemand, waar ik al eerder iets over schreef, maar die kan ik niet meer terugvinden. Waarschijnlijk nadat ik bevestigde, heeft die persoon het verwijderd. Ik heb geen idee. Jammer wel, want ik was heel benieuwd hoe die persoon een link met mijn vader kan hebben. Ik had er een screenshot van gemaakt, maar ben die ook kwijt... dus meteen een aparte map voor al mijn screenshots aangemaakt, waar ik ze nu standaard in opsla. #warhoofd
Zo komt dit verhaal - denk ik - ten einde. Mocht ik toch iets bijzonders tegenkomen, dan zal ik dat zeker weer delen in een volgend hoofdstuk.
DatumTijd: 2023 mei 26, 8:51 CET
Auteur: Mulder
Tags:
archief
burgerlijke stand
DNA
fiskalaat
genealogie
gevangenis
infanterie
lijsten
manumissie
slavernijverleden
vreugdesprongetje
wit
zoektocht
Categorieën:
Personages: Alex van Stipriaan
Personages: Alja Spaan
Personages: Anton de Kom
Personages: Betje van Willem Reijke
Personages: Franciscus Haagsman
Personages: Jan Haagsman