[1/26] 08u59

Ik schopte mijn aarslog naar buiten, want ondanks van alles te doen verveelde ik me in eenzame verlatenheid, en dacht dat het beter was om dat op de één of andere manier buitenshuis te doen. En omdat ik me van alles afvroeg over de nog te bezoeken vaccinatielocatie, wandelde ik daarheen. Een grijze dag, goed wandelweer dus.

[2/26] 09u03

Op zoek naar een home kun je bedrogen uitkomen. Deze bewoner had dat ook ontdekt, en besloot buiten als diens home te kiezen. Was dit een kwestie van heel veel privilege, of gewoon ordinaire slaperigheid? Ik durfde niet aan te bellen om het te vragen.

[3/26]

Nog meer homelijkheid buiten. Ik stel voor dat iedereen voortaan een schemerlamp buiten zet, of een hanglamp aan de gevel bindt, wat dan ook: iedere poging om buiten tot home te maken moet gewaardeerd worden met gratis zonne-energie.

[4/26]

Altijd actueel.

[4/26]

Iemand voelde zich bekeken en verstoord in diens persoonlijke activiteiten. Kan dat dan niet beter in de bosjes gedaan? Maar ja, dan wordt het weer lastig voor het baasje om de drol te plukken. God het is ook allemaal zo ingewikkeld.

[5/26]

Tunneltjesterrein hier. En ze lijken allemaal op elkaar, dus ben ik hier al vaak de weg kwijt geraakt. Maar dat ben ik sowieso al, zegt men, dus dan is dit een prima methode om dat schaamtevolle euvel mijnes levens mee te camoufleren. En dan Google de schuld te geven.

[6/26]

Wel lekker veel bomen hier, een natuurlijke barrière tussen de autowegen en het flatleven.

[7/26]

Meer van hetzelfde.

[8/26]

En nog.

[9/26]

Een pad waarvan ik niet weet of ik daarmee op de autoweg uitkom, dus ik heb het nog nooit betreden. Het avontuur ligt om iedere hoek, maar dan moet je er wel wat mee doen natuurlijk. Vandaag even niet.

[10/26]

Dan de veilige, bekende route. Een laan van nietserige hoogbouw, die men spannend heeft proberen te maken door middel van afwisseling in bouwstijlen. Misschien is het beter dan allemaal dezelfde flats, ik weet het niet. Het kan ook juist zijn charmes hebben, als alles hetzelfde is.

[11/26]

Vlakbij het winkelcentrum nu, dat altijd vrij troosteloos aandoet. Zoals ieder winkelcentrum.

[12/26]

De boom intrigeert me. Jammer van die lantarenpalen, staan echt in de weg hier.

[13/26]

Ene shabby onderdoorgang.

[14/26]

Gelukkig hebben we de rotonde nog! Een waar bloemenwalhalla, wel wat vreemd dat het geheel ter ere van KFC lijkt te zijn. En zo te zien is mijn evenwichtsysteem vandaag weer in ene scheve bui.

[15/26]

Dichterbij de Boom.

[16/26]

Zo dichtbij, dat ik deze in twee delen (of eigenlijk meer nog) moet fotograferen. Maar wat een prachtige stam! Volgens de bomenmaps is het een veldesdoorn, aangelegd in 1985. Best een dikke stam voor die leeftijd. En even oud als mijn kind.

[17/26]

Hier dan zonder lantaarnpaal ervoor, in bijna volle glorie.

[18/26]

Als ik toch bezig ben, dan nog maar een keer. Die verdient het toch om eens goed bewonderd te worden.

[19/26]

Tunneltje left or right?

[20/26]

Ik moest en zou iets bloemigs, voordat het weer winter en kaal en kleurloos is.

[21/26]

De oude stadsnaam is een geuzennaam geworden. Het schijnt dat er boetes worden uitgedeeld als je de oude namen nog gebruikt. Nu krijg je voor graffiti sowieso een boete, maar die zou dan nog wel een hoger kunnen uitpakken. District 4 bekt ook niet zo lekker. "Leve District 4!" klinkt als een IJzeren Gordijn roede.

[22/26]

Jezus. God. En koffie. Dat we maar allemaal onze schietgebedjes doen.

[23/26]

Wat gaat hier mis? Gaat hier iets mis? Zal hier iets misgaan? En wie heeft het dan fout gedaan? Meter 1 of 2?

[24/26]

De tijd is bijna niet verstreken, en toch ben ik alweer dichtbij huis. Vanwege renovatie-werkzaamheden aan een woonblok moet ik een stuk door het park, en sluipdoor een klein paadje, dat ik wilde vastleggen maar er was een tegenligster en toen vergat ik het.

[25/26]

En dan dit nog. De hoeveelheid verloren schoenen zijn het afgelopen jaar schrikbarend gestegen. Kan daar eens onderzoek naar gedaan, EenVandaag?

[26/26]

"Wherever i lay my hat, that's ..."
Jajajaaa we weten het wel. My home. Wat begon met een omgekeerde deurmat, lijkt te ontaarden in een rage om mij in godesnaam toch thuis te laten voelen, hier, in deze stad, dit land, waar iedere vierkante meter is volgepland. Alleen: het is mijn hoed niet. Ik twijfelde of ik deze mee zou nemen. Volgens mij heb ik niet zo'n hoedenhoofd. Maar misschien zou juist deze mij goed gepast hebben? We zullen het nooit weten, waarschijnlijk. En ik zoek verder.