over        index        theorie        IDEE van een EILAND
Stappen (22): Trappen in de ruimte.

Misschien ben ik wel een glansrijke carrière misgelopen. Een paar stappen te weinig, te hoog of gewoon misgestapt. Of kan ik nu op mijn 60e nog... Ik weet het allemaal niet.
Eigenlijk vond ik het altijd al leuk: maquettes maken, of vreemde decors. Ik maakte daar dan meestal foto's van, en daar bleef het bij. Aan een studie die daar iets mee van doen had, heb ik nooit gedacht; theater zat nooit echt in mijn systeem, misschien omdat ik daar van huis uit niet veel van meekreeg. Op school heb ik weleens meegewerkt aan het maken van een enorm decor, dat vond ik leuk, maar echt uitdagend was het allemaal niet: er was een patroon geprojecteerd op een witte wand, en dan moest ik daar met grijze verf de schaduwen mee overtrekken. Alleen van veraf was dan te zien, dat het een Romeinse situatie moest voorstellen, met zuilen en beelden van goden. Had iemand me dan verteld, dat je dat soort dingen ook beroepsmatig kan doen, was er misschien een lichtje gaan branden. Want ook toen al maakte ik dingen, ik kan me nog wat schilderijtjes en tekeningen herinneren, die - met het oog van nu - goed als theaterdesign van pas hadden kunnen komen.

Afijn, ik ben dan wel kunstenaar, meer knutselaar misschien of manusje-van-alles en zo maakte ik later wel eens maquettes of vreemde objecten, waarvan ik dan zelf het doel eigenlijk niet wist.
Misschien ben ik gewoon altijd te doelloos geweest.

Meestal maakte ik dan foto's van die scènes, en dat was dat. De werkelijke vormen stonden (staan) dan tijden ergens te verstoffen, om dan na jaren weggegooid te worden.

Een foto van een maquette, van 3 ruimtes onderin, zilverkleurige muren, het is er klein, de middelste ruimte heeft een deur die op een kier staat, daarachter is het donker. Boven zijn ook drie ruimtes, de middelste heeft een trap, rechts is een soort harmonicadeur zichtbaar, en in de ruimte links lijkt een deur of gordijn van bamboe te zien.

Bovenstaande foto is van zo'n maquette gemaakt in een letterbak, dit is slechts 1 deel daarvan. Hierbij zou je kunnen denken aan 6 verschillende monologen, die door elkaar / tussen elkaar door / worden uitgesproken door 6 verschillende acteurs, die dan elk in zo'n ruimte staan, of zitten.

Laatst besloot ik weer eens te bekijken wat ik de komende tijd wil gaan maken, en ik weet niet meer waardoor het kwam, maar het hele idee van het maken van scènes en decors kwam weer terug. Dus daar zal ik me na de verhuizing mee gaan bezig houden. Hoewel ik nog steeds niet weet, wat er mee te doen. Worden het weer foto's, fotostrips misschien? Korte animaties? Of worden het op zich zelf staande objecten? Of alles?

Zo denkende en peinzende dook ik weer eens in de theatercollectie van het Allard Pierson museum (de collectie was ooit onderdeel van het TIN, waar ik aan een aantal projecten heb meegewerkt ooit), en het viel me meteen op, dat er in de theaterontwerpen zoveel gebruik wordt gemaakt van trappen. Hetgeen zo logisch is, want trappen zorgen voor meer ruimte en gelaagdheid op een beperkt aantal m2.
Nu had ik een selectie gemaakt van 111! maquettes, in de hoop die dan te kunnen laten zien dmv een link naar de collectiepagina. Maar helaas. Dat werkt allemaal niet, alles is daar zo hermetisch, dat je in feite alleen maar wat kunt kijken en verder niets. Celsius vindt daar natuurlijk weer van alles van. Printen dan, nee, dat kan alleen met 1 pagina, maar wat moet ik daarmee? Dus, knip en plak ik er een paar uit mijn selectie, daar zult u het mee moeten doen dan, het is niet anders. Of check mijn zoektip* onder deze 3 plaatjes.
Ze zijn wel prachtig, ik zou er zo in willen wonen.

Foto van een maquette voor een theaterproductie; een houten vloer met achterin een kale trap van vier treden in zwart, tegen een zwarte halfronde achtergrond. Rechts staat een paneel dat een deel van een muur is, met een deur erin, en wandpanelen erop geschilderd, in rood; achter het paneel is een ruimte met een verhoging tegen de muur. Paul Gallis, 1978, ontwerp voor 'Bekende gezichten, gemengde gevoelens', foto: Ernst Moritz. Link naar het object in de Theatercollectie UvA: hiero

Foto van een maquette voor een theaterproductie; Een lichte ruimte, met in het midden een gebouwtje met een deur en raam, dat trapsgewijs twee verdiepingen heeft; links daarnaast loopt vanaf de vloer een trap omhoog, met tezelfder hoogte van de verdiepingen een deurnis naar links. Vooraan links staat een glazen hokje, waar net iemand in kan staan, of twee. Paul Gallis, 1983, ontwerp voor 'De nacht, de moeder van de dag', foto: Ernst Moritz. Link naar het object in de Theatercollectie UvA: hiero

Foto van een maquette voor een theaterproductie; Vooraan loopt een platte trap naar het toneel, met een oude houten vloer, daarachter is een soort podium van aan twee kanten treden daarheen, met een soort zuilenboog, een grote boog en een kleinere, met een romeinse uitstraling. Wim Vesseur, 1949, voor de productie 'De moord in de cathedraal', foto: Ernst Moritz. Link naar het object in de Theatercollectie UvA: hiero

* De zoektip: Ga naar uitgebreid zoeken, bij 'zoek in' kies je 'Museumcollectie' en in het veld Objectcategorie klik je op het uitkliklijstje daarnaast, en kies je 'maquette'. Eventueel kun je nog een trefwoord invoeren, of sorteer onderaan bijvoorbeeld op datum. Klik op 'zoeken' onderaan, en zodra het resultaat er is, kun je linksboven de 'vakjes' weergave kiezen, dan zie je sneller of er een foto bij een object in de catalogus is (het duurt altijd wel even voordat alles is geladen).
Nog een tip: zodra je iets interessants vind, klik eens door op de naam van de vervaardiger. Vaak kom je dan in een enorme reeks van prachtige schetsen, ontwerpen en zomeer terecht.

terug naar boven

DatumTijd: 2024 feb 11, 15:07 CET
LatestEdit: 2024 feb 11, 16:17 CET
Auteur: Mulder

Tags:
 decor 
 maquette 
 scenografie 
 stappen 
 theater 
 trappen 
Namenregister:
 Allard Pierson 
 TIN (Theater Instituut Nederland) 
 Ernst Moritz 
 Paul Gallis 
 Wim Vesseur 
Categorieën:
 Fotografie: Hannah Celsius 
 Stappen (overzicht) 
 Verhalen: Stappen 

© 2023-2150 hannah celsius