Stilleven met roemer, fluit, aarden kruik en pijpen, Jan Jansz. van de Velde (III), 1651 (bron: Rijksstudio)
De vele vreemde capriolen in mijn leven zijn waarschijnlijk niet ontelbaar, en ook niet vergeten, maar vaak zijn ze naar ergens ver in mijn (en hopelijk ook andermens) geheugen verdreven, door meer prangende kwesties en andere praktijken met of zonder alledaags ongemak. Om dan heel soms, door een onvertogen woord, een gebaar, of een stuk fruit dat even langs de aandachtsboog geurde, en vandaag was dat een beschimmelde citroen. Ik heb nu al geen idee meer, waarom ik daar opeens aan dacht, maar geheel vanzelf bracht mijn brein mij daarna naar een lang geleden onverkwikkelijkheid, die ik inmiddels erg grappig vind, en u die daarom niet wil onthouden.
Ene TW / CW is wel op zijn plaats: seks, pesten, vrouwenhaat.
De dag was vol verrassingen, en de avond zelfs nog meer. Ik woonde in een kraakpand in D4-701, en in de buurt was er die avond ten eerste ene politieke actie, waar ik aan deelnam met nogal wat schermutselingen en gekkigheid, en daarna reisde ik af naar D4-401, naar een zeer vage verjaardag, waar ik alleen de jarige kende, en ik, Mijne Punkerigheid, nogal uit de toon viel. De buurt kende ik nauwelijks, en toen ik, met al redelijk wat bier in de mik naar het volgende feest toog, raakte ik al snel verdwaald. We hadden nog geen maps, he. Dus toen ik opeens een muurtje tegenkwam dat er volgens mij niet had moeten staan, leek het me logisch eroverheen te gaan, in plaats van weer helemaal terug te moeten lopen. Ik was al zo laat, en ergens in mijn achterhoofd wist ik dat ik ook nog eens de laatste trein zou moeten halen, ooit.
Of het natte scheetje daar gebeurde, of later op de avond, geen idee, maar ergens op de avond -bleek later- had ik een klein ongelukje gehad. Niet zo vreemd als je al je hele leven last heb van zeer prikkelbare darmen, en bier drinken niet het meest slimme idee is in dat geval.
Het muurtje leidde me overigens niet naar de gewenste plek; opeens stond ik in iemands achtertuin, en ik hoorde een hond, dus met dezelfde geswiftheid stond ik zo weer aan de andere kant. Een uur later arriveerde ik dan eindelijk in het grote kraakpand, waar diverse bands optraden. Ook daar kende ik geen mens, maar met een biertje in de hand kom je door het ganse land, en zo vermaakte ik me wel. Ik had zelfs wat sjans, leuk natuurlijk maar ik moest toch echt de trein halen. De man in kwestie leek me wel aardig, hij zong in een band die ik even daarvoor had gezien, interessanterig natuurlijk. Hij zei me, dat die laatste trein al lang weg was, maar ik wilde het toch maar gaan checken.
Een half uur later was ik weer terug, hij vond me weer en we dronken en lachten, ik vond hem wat nerveus overkomen. Hij vroeg me mee naar zijn huis, ik zei ja, en toen was er wat gedoe, want hij moest even een vriend vragen want de bandspullen en zo... Uiteindelijk zat ik op zijn schoot in de bijrijdersstoel in een bestelauto, volgeladen met versterkers en gitaren. We werden ergens afgezet, en even later lagen we al in bed.
Eerlijk gezegd: ik had niet zo'n zin. Het bier kickte in, ik was doodmoe van alle consternatie die dag. Tegelijkertijd voelde ik me schuldig, want ik was toch meegegaan en toen dacht ik nog (ik was 19), dat er zoiets bestond als: wie A zegt, moet ook B zeggen. In ieder geval werd ik daar iedere keer weer van overtuigd door allerlei heren. [sarcasme]Gelukkig weten we nu allemaal dat het niet waar is.[/sarcasme]
Laat ik de man Zuurzanger noemen, anders schrijft het zo onhandig.
Zuurzanger liet er geen gras over groeien, en ging meteen aan de slag. Hij had me wel naar mijn leeftijd gevraagd, want ik zag er jaren jonger uit. Subtiliteit was niet zijn middelnaam, ik vond hem wat hardhandig, onhandig ook. Op zeker moment hijgde hij in mijn oor:
"Zeg me wat je lekker vind, zeg het me!" en ik dacht:"Mijn god jezus, moet ik daar ook nog over na gaan denken, wat in godesnaam... " Mijn benevelde brein hielp niet mee. En mijn geheugen laat me verder wat in de steek. Ik kan me nog vaag herinneren, dat hij liet blijken dat hij graag wat SM-achtige dingen in gedachten had, maar wat? en wat wist ik daarvan? Geen fukking clue natuurlijk (u die hier al vaker las, weet het inmiddels wel). Of er nog wat gebeurde die nacht? Op zeker moment was hij zwáár geïrriteerd, we hebben wat geslapen, en bij het eerste ochtendgloren wekte hij me ruw. Ik moest snel weg, want het was niet zijn huis, maar dat van een vriend. Hij ging douchen, ik besloot dat maar over te slaan, hij was nogal onaardig tegen me.
Toen ik mijn slipje wilde pakken, zag ik al van verre de bruine stip.
Mijn Grote God! Een bruine stip! Dat had Zuurzanger natuurlijk ook gezien! Met het katerachtige schaamrood op de kaken kleedde ik me snel aan. Even later liet hij me de deur uit, zei gedag en ik zag hem naar de bestelauto lopen, die verderop stond geparkeerd. Wankel keerde ik terug naar huis.
Weken later was ik weer eens op een feest aldaar, weer bandjes en weer was ik alleen. Ik vermaakte me wel prima. Opeens zag ik Zuurzanger en zijn band het podium op gaan, ik zal de naam niet noemen maar het was iets met citroenen. Ik stelde me redelijk verdekt op, dacht ik, ergens achterin. Maar meneer had mij toch in de smiezen gehad, en voor ik het wist zong hij een song over mij. Het duurde even tot het tot mij doordrong, maar opeens hoorde ik toch echt luid en duidelijk woorden als 'shit' en 'girl' en ik kwam er niet goed vanaf. Hij keek daarbij nogal zelfvergenoegd, met af en toe een bozige blik op mij. Toen voelde ik me vreselijk, ik voelde me voor gek gezet. Hoewel niemand leek door te hebben dat het over mij ging, gelukkig. Ik probeerde stand te houden, en dronk nog wat bier, doende alsof het me allemaal niets kon schelen.
Toen ik een uurtje later op weg ging naar de trein, zag ik buiten naast het pand zijn bestelauto staan. Zuurzanger zat in de auto en had ruzie met een vrouw. Zijn vrouw? Bij het licht zag ik dat hij eigenlijk best oud was. En die vrouw ook. Meteen voelde ik mij een stuk lichter. Expres liep ik vlakbij de auto langs, zodat hij mij zou zien. Maar ik deed net alsof ik hem niet zag. Alsof hij lucht was; een scheet, een vieze oude kleffe scheet. Zoiets.
Achteraf gezien is het natuurlijk onmetelijk fout. Een man van ergens in de 40, die een jonge meid meeneemt en dan agressievig doet omdat ze niet aan zijn behoeften kan voldoen. Hij had beter naar een sekswerker kunnen gaan, want wat verwacht je nou van een meisje van 19? Dat ze volleerd en afgestudeerd sekspoes is, speciaal voor hem? Dan ben je toch wel een sneue supersukkel.
Hoe dan ook, Celsius was weer een anekdote rijker :-D.
terug naar boven